Sex met je ex

Het kan lekker zijn, maar absoluut af te raden volgens talloze damesbladen. Als het even kan, probeer ik het dan ook te vermijden, alleen heb ik niet altijd invloed op de dingen die gebeuren.
Eén van die dingen waar ik geen vat op heb, zijn mijn dromen en het is nu net in mijn dromen dat sex met mijn ex de laatste tijd regelmatig voorkomt. Opvallend is wel dat de sex veel beter is dan het ooit in werkelijkheid is geweest. Gemiddeld komt het 1x per week voor en telkens ben ik weer even van de kaart als het weer gebeurd is.
Nu die sex kon ik nog wel een beetje aan, maar de laatste keer kwam er helemaal geen sex voor in de droom over mijn ex, maar wist hij te zeggen dat hij een echte mobil home had gekocht en hij steld voor om samen te gaan rondtrekken. Was ik even blij dat ik wakker werd... Ik weet wel waar die droom vandaan komt, maar ik heb besloten om dat af te doen als een vlaag van verstandsverbijstering. De man wist gewoon niet wat hij aan het zeggen was. Dat is veel beter voor mijn gemoedsrust.

Muziek, dit is Belgisch

Een gewone zondagavond, tv staat op de achtergrond te spelen. Eén of andere op en top Amerikaanse detectiveserie is zijn ding aan het doen. Onbewust neurie ik mee met het achtergrondmuziekje. Klinkt niet slecht, het lijkt alsof ik het al eens eerder heb gehoord. En dan gaat er een lichtje branden. Als ik een stripfiguurtje zou zijn, of een cartoon figuurtje, dan zou er een zo een lampje boven mijn hoofd staan pinken. Geen wonder dat ik dit liedje ken, het is Hooverphonic! Op en top Belgisch en toch wel 1 van de beteren.

België brengt heel wat muzikale trash voort, denken we maar aan Milk Inc en consoorten of aan Laura Lynn of nog erger: de geweeeeeeeeeldige Eddy Wally. Maar er zijn ook pareltjes van Belgische artiesten, zoals Hooverphonic, Sioen, Tom Barman en de zijnen (niet alleen fijn om naar te luisteren, maar ook nog jummie om naar te kijken) en zeker niet te vergeten de oudere parels zoals Arno of van nog vroeger The Kids of Front 242.

De Amerikaanse serie behoort misschien tot de trash, maar de makers hadden alleszins voor deze aflevering goede muzikale smaak. We mogen met recht en rede trots zijn.

Vrouwendag

Vandaag was het de Vrouwendag. Dit werd me deze morgen al in alle vroegte door Sofie Lemaire toegejubeld. Zij mocht vandaag voor 1 dag de Grote Ochtendshow overnemen van Peter Van De Veire die voor 1 keer "Peter-van-het-nieuws-jongen" werd. Goegeluimd sprong ik uit bed, vond onmiddellijk de juiste outfit om te gaan werken en maakt nog gauw een dansje in mijn blinkend propere badkamer. Ik rij over de verkeersloze wegen naar mijn werk waar ik in een opperbest humeur mijn collega's 1 voor 1 begroet en tegelijk ook informeer naar hun kleine en grote zorgen. Op mijn bureau vind ik een tasje thee dat mijn baas daar voor mij heeft neergezet omdat het Vrouwendag is. Er liggen geen bergen werk op mij te wachten en alles verloopt op rolletjes. Als ik thuis kom na een aangename werkdag heb ik nog genoeg energie om uitgebreid te koken, de afwas te doen, wat spullen op te ruimen en nog enkele uurtjes te studeren.
Wake up and smell the coffee!!! De werkelijkheid is lichtjes anders. Ik word inderdaad gewekt door de vrolijke stem van Sofie, maar ik doe er ruim 45 minuten over om mijn ogen een halve centimeter open te krijgen. Ik vind niet meteen de perfect outfit omdat de meeste van mijn kleren wachten om gestreken te worden (waar zijn de kaboutertjes als je het hardst nodig hebt?), de werkelijkheid is dat ik 5 minuten verlies met naar ondergoed te zoeken terwijl ik in mijn blootje in mijn ijskoude slaapkamer te bevriezen. De weg naar werk is bezaaid met zondagsrijders op donderdag met als gevolg dat ik maar net op tijd hijgend op mijn bureaustoel neerzijg (en mijn ogen zijn ondertussen al 7,5 mm open). Er staat geen tas thee op mij te wachten, er liggen enkel bergen werk en mijn baas is zoals gewoonlijk weer de charme zelve, NOT. Thuisgekomen heb ik nog net genoeg energie om een pizza in de microgolf te schuiven en daarna in de zetel te ploffen en enkel nog de zapper te bedienen. De afwas zal voor later zijn. Ah ja, als kers op de taart zat er nog een fijne brief van de politie (uw vriend?) in de bus...
Vrouwendag? Ik heb er niet veel van gemerkt, u wel?