Thursday, December 13, 2007

Oud

Damn, ik word oud!!! Dat bedacht ik me deze week. Deze bedenking kwam er niet omdat ik tegenwoordig de vookeur geef aan een rustig weekend thuis met een goeie film op tv of omdat ik liever met vrienden in een café zit waar we nog iets kunnen zeggen. Dat café-bezoek mag al dan niet voorafgegaan worden door een fijne maaltijd in een gezellig restaurant. Wie me 6-7-8 jaar geleden had gezegd dat ik van zulke dingen zou kunnen genieten, had ik regelrecht een ticket naar de Geel gegeven. Toen was ik er nog van overtuigd dat ik geen enkel feestje mocht missen en dat ik vooral op ieder feestje de laatste moest zijn om naar huis te gaan.

Niets van dat alles dus. De oorzaak van de bedenking was de bekendmaking van de eerste namen voor TW Classic en ik dacht "Wanneer start de ticket verkoop???", onmiddellijk gevolgd door de gedachte "Damn, ik word oud".

Ik associeer dit 1-dags-festival vooral met 40-ers in hun midlife crisis die nog eens uit de bol willen gaan, maar dan wel op een rustige en ge-organiseerde manier. En liefst niet met al te luide muziek. Ze willen ook liefst 's avonds in hun eigen bedje liggen, vandaar dat TW Classic maar 1 dag mag duren. Ze hopen ook op mooi weer. Das natuurlijk een mooie bijkomstigheid voor een dagje muziek in open lucht, maar ze wensen dit vooral omdat ze liever niet hebben dat hun mono volume wagen of chique 4 x 4 in het slijk van de parking-wei komt te staan.

De affiche van TW Classic voor 2008 zal een lichte teleurstelling zijn voor een publiek dat vindt dat Clouseau al geen pop muziek meer is.
The Police mag afsluiten. Ik was weliswaar om hun hoogtepunt bewust mee te maken, maar ik heb in mijn pubertijd die schade wel ingehaald. Al moet ik wel toegeven dat de muziek van The Police voor mij onlosmakelijk verbonden is met een jongen die kuste alsof hij een mixer was. Tja, ik was jong en wist niet beter. Vervolgens: The Scabs. Aaaahhhh, puur jeugdsentiment. Samen met The Sister of Mercy het meest gedraaide cassetje in mijn walkman (tja, ik stam nog uit het pre-MP3-era) tussen mijn 16e en 17e levensjaar. Toch vermoed ik dat The Scabs beter tot hun recht komen in een zaal dan op een groot podium voor een kolossale wei. Last but not least werd Iggy Pop and the Stooges aangekondigd. Weeral van lang voor de tijd dat mijn muzikale bewustzijn zich begon te ontwikkelen, maar dankzij de heimelijke crush voor de hunk van de klas (een dronken nachtelijke boottocht van Dover naar Calais is een levendige, zij ietwat wazige, herinnering met I wanna be your dog als soundtrack) heb ik deze groep een beetje leren kennen en appreciëren.

Al bij al 3 groepen waarvoor ik zou overwegen om mij tussen de gezapige middelbare leeftijd te bewegen. Helaas voor mij valt TW Classic vlak voor de examens en bovendien geef ik toch wel de voorkeur aan de rock versie van enkele weken later. En om helemaal eerlijk te zijn, ik ben toch wel al een beetje aan het aftellen naar het eerste weekend van juli ook al weet nog niemand (behalve dan den Herman zelf) wie er volgend jaar op de affiche zal staan.

Sunday, December 09, 2007

Vies

Wist u dat wij, mensen, over ganglioncellen beschikken? Ik niet... tot vandaag. Door hun naam vind het ik het maar vieze celletjes lijken, maar in feite zijn ze toch wel nuttig. Ganglioncellen staan als knooppunten in verbinding met de visuele hersenschors en staan gedeeltelijk in voor veranderingen in lichtintensiteit en kleur.
In mensentaal: ze zijn verantwoordelijk voor sommige optische illusies, zoals bijvoorbeeld het rooster met zwarte vlakken en witte lijnen en waar je op de kruispunten grijze bolletjes ziet. Al bij al geen slecht prestatie voor cellen met zo een vieze naam.

Voor wie het zich zou afvragen, dit komt uit de cursus "Inleiding tot de psychologie". Om te weten te komen wat deze cellen in feite met psychologie te maken hebben, zal ik nog een cursus "Psychologie voor gevorderden" moeten gaan volgen...

PS: voor wie meer optische illusies en hun verklaring wil: http://www.michaelbach.de/ot/

Wednesday, December 05, 2007

Weg

Ik weet met mezelf geen blijf.

Het overheersend gevoel: schrik. Schrik dat ik iets verkeerd zal doen of zeggen. Schrik dat alles zal veranderen. Schrik dat ik alles zal kwijtraken als het verandert.
Machteloos voel ik mij. Machteloos omdat ik niets kan doen.
Kwaad ben ik ook. Egoïstisch kwaad. Waarom wordt dit mij aangedaan?

Daarom kruip ik vanavond vroeg onder de wol, met mijn donsdeken tot ver over mijn oren. Ver weg van de boze buitenwereld. En ik word enkel nog maar wakker als morgen de zon schijnt.

Sunday, December 02, 2007

Een mooie zomerdag

Een mooie zomerdag in juli (het was dus zeker niet in 2007). 2 vriendinnen trekken voor een daje pretpark naar Bellewaerde, nabij Ieper. Bij hen zijn het zoontje en het zusje van 1 van de vriendinnen. Na een dagje plezier, zoeken ze nog iets om te eten op de markt van Ieper. De afsluiter van een geslaagde dag.

Waar ze die dag niet bij hebben stilgestaan, is dat op die plaats, nu bijna 90 jaar geleden, een uiterst geweldadige oorlog werd uitgevochten. Vele jonge soldaten hebben daar gevochten voor de vrijheid die wij nu als normaal beschouwen. 90 jaar na het einde van de oorlog is ons leger nog steeds de rommel aan het opruimen. Piepjonge ventjes van amper 18 jaar hebben 100 dagen in de loopgraven gelegen, honger en kou lijdend. Er was hen beloofd dat ze tegen kerstmis terug thuis zouden zijn. In werkelijkheid hebben ze kerstmis met de vijand gevierd. Een kleine, zeer korte, plaatselijke wapenstilstand op een dag waarop we iedereen vrede toewensen. Vriend en vijand vierde die avond samen kerstmis. Het missen van familie en vrienden voelt aan beide zijdes van de frontlinies hetzelfde. De volgende dag schoten ze elkaar terug aan flarden. Getraumatiseerde soldaten werden door hun eigen mensen geëxecuteerd wegens lafheid. Shellschock was toen nog niet gekend. Veel mensen hebben WO I niet overleefd, maar 1 had het niet mogen overleven, een klein mannetje genaamd A. Hitler. Was hij toen maar geraakt door een rondvliegend projectiel, de wereld had er nu misschien anders uitgezien.

We staan er eigenlijk veel te weinig bij stil, maar we zouden dankbaar moeten zijn voor de luxe waarin we vandaag leven. Ons leven had niet hetzelfde geweest als de "slechten" hadden gewonnen.

Saturday, December 01, 2007

Grmbl

Gisterenavond wekker vergeten af te zetten (1 van de 2) en deze morgen om 6h15 door bi-bi-bi-bip wakker geworden. Grmbl, weet dat ding dan niet dat het zaterdag is?!? Ik behoor niet tot die mensen die voor hun plezier de wekker heel vroeg zetten op hun vrije dag enkel en alleen om te kunnen genieten van het feit dat ze verder mogen slapen.

Btw, het is vandaag wereld-AIDS-dag. Als we nu eens, bij wijze van solidariteit, allemaal 1 dag HIV besmet zouden zijn? En we hebben nog steeds geen regering. Wil iemand die meisjes van CDH en de jongens van NVA eens met de koppen tegen elkaar kloppen?