Ik ben gechoqueerd! 33 doden, inclusief de moordenaar, na een schietpartij op een Amerikaanse universiteit. De reden zou zijn dat hij ruzie had met zijn vriendin. Eerst heeft hij haar neergeknald samen met een opzichter, daarna heeft hij in koele bloede nog 30 medestudenten vermoord. Ik kan ergens nog begrijpen dat je jezelf een kogel door de hersens jaagt als de vrouw van je leven je verlaat (hoewel ikzelf niet voor de kogel zou kiezen, het laat zo veel rommel achter hè). Maar dan ook nog 30 andere mensen de dood injagen? 30 mensen die eigenlijk niets met jouw privé-problemen te maken hebben. 30 onschuldigen. Dat begrijp ik niet.
De volgende vraag die me stel is: "Waarom grijpt dit mij zo aan?" Het is uiteindelijk niet de eerste keer dat er een bloedbad wordt aangericht op een Amerikaanse school (Lang leve het vrije bezit van wapens. Goeie bal Bush!). Als het op een gewone middelbare school was gebeurd, dan kan je nog zeggen dat het pubers zijn. Die zijn nog enorm beïnvloedbaar en het is algemeen geweten dat pubers af en toe domme dingen doen. Van een universiteitsstudent verwacht je dit soort gedrag niet meer. Grijpt het mij aan omdat ik zelf op de universiteitsbanken zit momenteel? Dit lijkt mij momenteel de meest voor de hand liggende reden. Ik kan het mij levendig voorstellen op het ene moment rustig in de les te zitten en het volgende moment gegijzeld te worden door een psychopaat.
Net zoals alles, zal ook deze catastrofe na verloop van tijd verdwijnen onder het stof van het collectieve geheugen en zullen alle latere gelijkaardige gebeurtenissen minder en minder aandacht krijgen door de gewenning. Iedereen weet nog de naam van de jongen die vorig jaar werd neergestoken voor zijn MP3 speler, maar wie weet er nog de naam van de jongen die enkele weken geleden werd vermoord omdat hij geen sigaret wou geven aan een kennis?
No comments:
Post a Comment