Tuesday, February 27, 2007

Peking

Filosofie en Peking Express gaan niet samen. Vandaag kende ik de uitvinding van de huurwet aan Pythagoras toe. Het is al erg genoeg dat die mens een stelling heeft, nu staat de huurwet dus ook op zijn naam. Gelukkig zag ik de fout op tijd in. Ik moet er niet aan denken wat voor situatie zo een uitspraak op een examen zou zijn.Wel mijnheer de prof, Pythagors is ook bekend voor de ontdekking van de huurwet... euh... ik bedoel de oerwet...

Monday, February 26, 2007

Pijnlijk

Het is pijnlijk te moeten vaststellen dat de mensen die je zelf vertrouwt, jou niet vertrouwen

Saturday, February 17, 2007

Dieet

Niet alleen mijn bankrekening staat dezer dagen op een streng dieet, ook mijn lijf moet op een streng dieet. En iedereen weet dat een voedingsdieet moeilijker vol te houden is dan een financieel dieet.
De examens hebben met niet enkel (redelijk) goeie punten opgeleverd, maar ook 4 kg lichaamsgewicht. Het eerste is heel leuk, het tweede stukken minder. Ok, nu is er wel van mij om graag gezien te worden, maar vanwege het financiële dieet heb ik nu geen geld om een nieuwe garderobe te gaan kopen.
Alle koekjes, snoepgoed en ander lekkers wordt buitengegooid. Morgen geef ik het laatste stuk zoetigheid aan mijn bezoek en vanaf maandag is het enkel nog maar worteltjes en magere kost wat de klok slaat. Die 4 kg (en liefst nog wat meer) moet en zal er terug af zijn tegen juni. Dan kan ik ten minste met een gerust gemoed terug beginnen schransen als de volgende examenperiode begint.

Friday, February 09, 2007

Mars and beyond

"Mannen komen van Mars en vrouwen van Venus". Dit is de titel van een wereldberoemd boek over de verschillen tussen mannen en vrouwen. Volgens mij is deze titel verkeerd. De titel zou moeten zijn: "Mannen komen van veel verder dan van Mars...". Ik denk dat ze zelfs uit een ander heelal komen.
Enkele weken vroeg een kennis van mij of ik geen zin had om eens iets met hem te gaan drinken. Hij voegde er in 1 moeite aan toe dat hij al langer een boon voor mij had. Daar stond ik dan met mijn mond vol tanden. Ik kreeg er op de koop toe ook zijn gsm nummer bij. Een dag of 2 later bel ik de man in kwestie op met een voorstel voor een dag om af te spreken. Niet dat ik echt geïnteresseerd was in deze kerel, maar het is gemakkelijker om iemand af te wijzen tussen pot en pint en bovendien vond ik het wel eens een leuke afwisseling. Zijn antwoord wekte al even veel verbazing als zijn vraag. Hij was ondertussen terug samen met zijn vorige vriendin en dus kon hij niet meer afspreken. Ik vroeg mij af of hij besefte hoe hopeloos hij overkwam?
Vandaag kwam dan de kers op de taart. Hij wist mij te zeggen dat die afspraak er wel eens zou komen, zijn ondertoon was dat ik er mij geen zorgen om hoefde te maken. Alsof IK vragende partij was geweest! Heb het diplomatisch afgewimpeld dat we zulke dingen niet kunnen weten omdat we geen kristallen bol hebben. Maar ik heb mij wel voorgenomen om de volgende keer dat de vraag zich weer aandient, dat ik beleefd ga weigeren.

Wednesday, February 07, 2007

Geestesgestoord

Vandaag hoorde ik op het radionieuws een uitspraak van een advokaat. Deze brave man wist te zeggen dat hij voor een internering van zijn cliënte pleitte want zij was zeer zeker geestesgestoord. Op zijn minst vertoonde zij toch vreemd gedrag want de afgelopen jaren werd zowel door hemzelf als door haar familie vastgesteld dat zij onder andere tegen de muren praatte.
Om eerlijk te zijn, ik verschoot wel een beetje van deze uitspraak. Iemand geestesgestoord noemen omdat deze persoon tegen de muren praat. Ik praat als sinds ik mij kan herinneren tegen alles wat ik tegenkom. Eén van de favoriete verhalen van mijn moeder is dat ik als kind 's morgens tegen mijn kousen praatte. En ik doe dit nog steeds. Niet noodzakelijk tegen mijn kousen en ook niet noodzakelijk 's morgens want meer dan gegrom zou dat dan toch niet zijn, maar ik praat nog steeds in mezelf. Onlangs maakte ik het mee dat ik zelfs antwoord kreeg, namelijk van de collega die in het andere wc-hokje zat. Behoorlijk genant, dat kan ik u verzekeren! Hoewel ik sommige onder jullie nu al hoor denken "Ja, maar we wisten wel al langer dat er iets mis was met jou", vind ik de uitspraak van deze advokaat, op zijn zachtst gezegd, kras.
Nu ja, de dame in kwestie had ook nog wel andere dingen uitgespookt, zoals op een nacht een aantal graven op een kerkhof beschadigd zonder enige reden. Gelukkig ben ik (nog) niet in dat stadium, maar ik laat jullie zeker weten wanneer het zo ver is.
Als u me nu wil excuseren, ik heb nog een conversatie af te werken met de kussens in de zetel en daarna moet ik nog een hartig woordje praten met mijn kousen, ze zijn namelijk niet tevreden met de kast waarin ze liggen. Alsof ze daarin mogen kiezen, humpf!