Soms vraagt een mens zich af

Is het mogelijk dat iemand zichzelf zodanig voor de gek kan houden dat hij/zij iets wil dat hij/zij eigenlijk niet wil? Of andersom: dat hij/zij denkt iets niet te willen wat hij/zij eigenlijk wel wil. Daarop volgt dan de zoektocht naar wat de werkelijkheid is, maar als je jezelf dan toch zo voor de gek kan houden, is het toch niet mogelijk om er achter te komen wat je echt wil. Of toch wel?

Esthetica

Reeds enkele weken buig ik mij over teksten die handelen over esthetica, de leer der schoonheid. Alle grote filosofen hebben er wel een mening over. Van Plato en Aristoteles over Augustinus en Hume tot Kant en Nietzsche, ze hebben er allemaal meerdere bomen aan opgeöfferd.
Ik stel mij daar 2 fundamentele vragen bij:
1) Kan iemand het mij uitleggen want ik snap de helft van de tijd niet waarover ze het hebben?
2)Hoe komt het dat de bovengenoemde knappe koppen (knap in de zin van slim natuurlijk, want mooi waren ze geen van allemaal) zich over zo een oppervlakkig onderwerp hebben gebogen? Ze hebben allemaal verbazingwekkende gedachten geformuleerd over de zin van het leven, de wereld en de kosmos, zelfs over god, waarom dan ook over zoiets oppervlakkig als schoonheid schrijven? Schoonheid is toch uiteindelijk maar relatief?

Global Warming

Iedereen heeft er momenteel de mond vol van, Global Warming oftewel de wereldwijde klimaatsopwarming. Niemand kan ontkennen dat er wel degelijk iets met ons klimaat aan de hand is, de symptomen zijn zo duidelijk dat zelfs een blinde ze met momenten kan waarnemen (tenzij hij nooit buitenkomt, geen besef van tijd heeft en niet in België woont en dus niet voelt dat er in onze contreien in april dagen zijn dat er 30°C wordt gemeten, boven nul wel te verstaan). Ook de oorzaak van deze opwarming is vrij duidelijk volgens experts: er wordt te veel CO2 de lucht in geblazen door de mens. De gevolgen zijn desastreus als we dezelfde experts mogen geloven.

Verantwoordelijk voor deze katastrofe is James Watt volgens mij. Hoewel hij nooit aan de gevolgen heeft gedacht, heeft hij de stoommachine uitgevonden en daarmee de aanzet van de Industriële Revolutie in de 18e eeuw gegeven. Een revolutie die tot op vandaag nog niet gestopt is.

Uit puur zelfbehoud ga ik niet ontkennen dat er iets aan ons klimaatprobleem moet gedaan worden, want de mens is de wereld en vooral zichzelf naar de maan aan het helpen. Maar er zijn mij enkele dingen opgevallen in heel deze discussie: 1. de mens is een controle freak; 2. de mens heeft schrik van veranderingen.
1. Er lopen bijna 7 miljard mensen rond op deze aardkloot. Allemaal moeten ze van eten worden voorzien en dromen ze overvloedige rijkdommen zoals de Westerse wereld ze heeft. De industrie moet dus op volle toeren draaien om dit allemaal te voorzien. Gevolg: veel te veel CO2 in de lucht. Wat zegt moeder natuur: "Dit kan zo niet langer" en ze zorgt er op haar eigen, wrede manier voor dat er af en toe een paar honderdduizend mensen om komen in natuurrampen. Als we blijven voortdoen zoals we nu bezig zijn, zullen er niet een paar honderduizend doden zijn, maar tientallen miljoenen. De Mens die zich ver verheven voelt boven de natuur wil laten zien dat hij controle heeft over de natuur en probeert zo goed en zo kwaad mogelijk haar te bedwingen. Ik denk dat deze controle op termijn nog grotere, katastrofale gevolgen zal hebben, maar ik ben geen expert natuurlijk.
2. Als je een beetje naar de geschiedenis van de aarde kijkt, dan zie je dat veranderingen van alle tijden zijn geweest. Er zijn blijkbaar niet altijd poolkappen geweest en dieren die nu al lang uitgestorven zijn, hebben hier ooit wel rondgelopen. Door de klimaatverandering verandert er ook vanalles in de nu bekende fauna en flora. Maar hoeft dit per se iets slecht te zijn? Wie heeft er ooit een traan gelaten omdat de mammoet of de dino's uitgestorven zijn? Geen mens vermoed ik, ook al omdat deze dieren een bedreiging voor de mens zouden zijn geweest. Maar vandaag wordt er moord en brand geschreeuwd omdat een tropische papegaai, die zich in de Belgische bossen nestelt, de kleinere inheemse vogelsoorten wegjaagt. Het is toch allemaal een uiting van de wet van de sterkste, of niet? Verandering hoeft niet in se nadelig te zijn. Geen enkel zoogdier heeft zo'n groot aanpassingsvermogen als het zoogdier dat mens heet, laat het ons dan ook gebruiken. Het wordt natuurlijk dramatischer als alle dierlijke leven verdwijnt ten gevolge van de opwarming van de aarde, we zullen dan allemaal verplicht worden op vegetariër te worden.

Er is weldegelijk iets aan de hand met ons klimaat, het valt niet te ontkennen en we kunnen er zelf ook iets aan doen. Niet alleen door de CO2 te verminderen, maar ook door er voor te zorgen dat de wereldbevolking terug naar normale proporties krimpt. Westerse geneeskunde is op dit ogenblik geen zegen, maar een vloek. Door onze kennis over het menselijk lichaam zijn we in staat langer te leven dan ooit voorheen. Waarom houden we hoogbejaarden nog in leven terwijl ze geen menswaardig leven meer hebben? Loop maar eens langs een bejaardentehuis en kijk eens naar de suffende oudjes die daar aan het raam zitten. Zouden ze nog weten wat er allemaal rondom hen gebeurt? We houden ze in leven om egoïstisch-sentimentele redenen, we kunnen geen afscheid van hen nemen. Schroef de gemiddelde leeftijd van de mens terug naar 40 of 50 jaar zoals het ooit vroeger geweest was (en op sommige plaatsen is het nog steeds zo) en een klein stukje van het probleem zou al kunnen opgelost zijn. Nogmaals, ik ben geen expert, het zou dus perfect kunnen dat ik er volkomen naast zit.

Er moet actie ondernomen worden, als we niet willen dat binnen enkele honderden jaren de wereld niet meer is dan een grote zandbak met niemand om er in te spelen, maar ik heb problemen met de manier waarop het momenteel aan de man wordt gebracht. Maar misschien is de enige manier om de mens tot orde te roepen wel juist door paniek te zaaien.

Motivatie

In het leven draait alles rond motivatie. Als je echt gemotiveerd bent om een bepaald doel te bereiken of iets te realiseren, dan ben je al half op weg. Ok, motivatie alleen brengt je niet op je bestemming, je moet er ook nog moeite voor doen, dat is waar. Maar zonder de motivatie zou je er zelfs niet aan beginnen.
Geld is een belangrijke motivator voor velen. Mensen associëren geluk met het hebben van veel spulletjes en liefst nog dure spulletjes en daarvoor hebben ze veel geld nodig. Nu vind ik persoonlijk dat geld op zich niet gelukkig maakt, maar het helpt je toch een verdomd eind op weg.
Ik heb het momenteel over een nog andere soort motivatie, namelijk het korte termijn type motivatie. Kort maar krachtig en toch het vooropgesteld doel bereiken. Oorzaak: een weegschaal die zei "Niet met zn beidjes aub!". Gevolg: crash dieet. Ik heb vorige week beslist om minimum 7 kg kwijt te spelen en dit tegen 28 juni. Motivatie: ik wil mijn favoriete versleten jeans terug aan kunnen doen. Je kent dit soort broeken wel, tot op de draad versleten en overal gaatjes, maar ze zit toch oooo zoooo comfortabel (als ik ten minste 7 kg minder weeg). Ondertussen is er 1 week voorbij sinds mijn beslissing en ben ik ook al 1 kg lichter. Nog 6 te gaan!