Vettigheid

Net zoals sommige andere vrouwen in mijn omgeving leef ik in een constant gevecht met mijn weegschaal. Af en toe moet je er gewoon gaan op staan om jezelf te confronteren met je slechte eetgewoontes. Het vergt een berg moed, zo hoog als de Mount Everest, om die confrontatie aan te gaan. Als het dan eenmaal gelukt is, is de knoop om op je eten te letten snel doorgehakt.
Vanaf dan ga je eten als een konijn: bergen sla, kilo's wortelen, 3 dozijn komkommers, heel der kippen of vissoorten, maar wel opgedeeld in brokjes van 100 gram (bedenking: ik heb nog nooit een konijn kip in brokjes van 100 gram zien eten. Ik vermoed dat dit is omdat konijnen geen zakje in hun pels hebben om geld in te steken als ze naar de supermarkt zouden gaan om kip te kopen. Bovendien is het koelvak waar de kippen in liggen te hoog voor een konijn. Als het er dan per toeval toch zou ingeraken, is de kans groot dat iemand denkt "hm, een lekker vers konijn, ik doe er gauw wat pruimen bij en het is een waar smulfestijn vanavond".)
Maar na enkele rauwkost en volkomen matigheid op het gebied van eten, heb ik nu ongeloofelijk veel zin in vettigheid: bergen frieten en pita en pizza en ijsjes en koekjes en chocola... Massa's chocola... Bij voorkeur melkchocola, zonder nootjes maar met caramelvulling... *Kwijl*Zever*
Gelukkig heb ik van dit alles niks, nougatbollen, nada in huis. Ik zou het allemaal opvreten tot ik er van ontplof. Lang leve de matigheid!

PS: Mijn hoofd zit zo vol dat het er van omloopt. HELP!