Wijziging

Een kleine aanpassing van mijn verjaardagslijstje:

• een koplamp
• een bumper
• bijwerken van de carrosserie

Een regelrechte kl***zak heeft vanavond tegen mijn auto gezeten en vluchtmisdrijf gepleegd.

Ah ja...

... Nog een tip: zo een grote HD plasma tv en als u zich echt niet kan bedwingen, mag daar altijd een surround systeempje bij...

Groot en duur

Mijn 32ste verjaardag kondigt zich langzaam maar zeker aan en voor zij die nog geen flauw idee hebben met welk groot en duur cadeau (klein en duur ben ik ook bereid te aanvaarden)ze mij een plezier kunnen doen, geef ik hier enkele suggesties:

* iPod Nano Silver 4MB
* USB sticks van 4 of 8 MB
* De dvd "Control" van Anton Corbijn
* Het boek "Hoe schrijf ik een thesis" van Umberto Eco (best even overleggen met mijn mama)
* die mooie ring met bijhorende ketting van bij de juwelier op de Kioskplaats
* een grote en dure verrassing
* een kleine en dure verrassing
* een reis naar de Malediven (met een verlof van een weekje in een warm land ergens in november ben ik ook al content)

Indien ik nog inspiratie vind, laat ik jullie nog wel iets weten :-)

Liefdesverklaring

Eén van de mooiste liefdesverklaringen in de tekst van een lied verwerkt:

Moi, je t'offrirai des perles de pluie
Venues de pays où il ne pleut pas
Je creuserai la terre jusqu'après ma mort
Pour couvrir ton corps d'or et de lumière
Je ferai un domaine où l'amour sera roi
Où l'amour sera loi
Où tu seras reine

Met dank aan de Jacques...

(Ben in een romantische bui, so shoot me)

Lijf

Er is iets mis met mijn lijf en ik weet niet wat! Als ik eet, ben ik zo mottig als een krab, als ik niet eet, heb ik honger. Ik ben moe en mijn hoofd wordt al een paar dagen geteisterd door pijn. Alles zit nochtans op zijn of haar plaats. Hoofd op de romp, armen die er onder hangen. Buiken, heupen en benen, voeten en tenen. Alles netjes op zijn plaats. Ik vermoed dat binnen in ook nog wel alles in de juiste volgorde zit, hoewel ik daar niet helemaal zeker van kan zijn natuurlijk.

En toch... ik voel met niet thuis in mijn eigen lijf. Alsof er iets is dat mijn eigen ik uit mijn lijf wil wegduwen. Het lijkt alsof er kriebelbeestjes onder de huid van mijn benen zitten, wat helemaal geen aangenaam gevoel is. In mijn maag lijkt een onontwarbare knoop te zitten.
Ik weet niet wat het allemaal betekent, maar ik word er verdomd ambetant van! (nog ambetanter dan ik in normale omstandigheden al ben)

*Snif*snif*pwaap*

Ik mis mijn loop-mateke :'-)

Zwaartekracht

Als u zich eens zou vervelen, probeer dit dan eens: http://www.kongregate.com/games/AlejandroG/spin-the-black-circle

Ook leuk als je gewoon eens 5 of 10 minuutjes over hebt.
Vloeken en aanverwanten is toegelaten, je scherm inslaan zou ik niet direct aanraden...

Reclame

Reclamespot van Unicef: Tijdens deze reclamespot sterven er telkens 10 kinderen...

Tja, stop dan met de spot uit te zenden hè!

Uitspraak

Niet roken en toch sterven...

Straf hè!

Vet

Weergave van een gesprek tijdens het medische onderzoek:
Zeer sympathieke assistent: Zou u graag uw vetpercentage willen weten?
Ik: (mijn wat?!?) Excuseer?
Iets minder sympathieke assistent: We kunnen uw vetpercentage meten als u dat wil.
Ik: (zie ik er uit als iemand die haar vetpercentage wil weten???) Nee dank u, ik hoef dat niet direct te weten...
Zeer onsympathieke assistent: Gaat u dan maar op de weegschaal staan, enkel uw gewicht is ook goed.
Ik: (diepe zucht) Als het echt moet...

Voor de rest ben ik kerngezond en wou de dokter mij niet werkonbewaam maken zolang het mooi weer is...

Oef!

Oef, eindelijk zijn zowel de taak voor Gezondheidspsychologie als de scriptie voor Cultuurfilosofie klaar. De deadlines zijn komende week, of ten minste dat dacht ik. Zaterdag wist de prof van cultuurfilosofie te zeggen dat de deadline voor de scriptie op 25 mei ligt. Had hij dit nu niet eerder kunnen zeggen?!? Nu ja, heel erg is dit niet natuurlijk. Het betekent dat ik deze week iets meer ademruimte heb om de rest van de scriptie wat beter uit te werken en een titel te verzinnen (zeer belangrijk naar het schijnt).

Een dode, een kwaaie portugees en 2 uur vertraging

Het lijkt het begin van een slechte mop, maar het is de samenvatting van mijn vlucht Lissabon-Brussel van vandaag.

Normaal gezien vind ik vlieg vervelend, in de zin van dat het booooring is. Iedere luchthaven is hetzelfde, dezelfde winkels waar je nog last minute souvernirs kan kopen of waar de mensen met een iets ruimere portomonee zich eens goed kunnen laten gaan in de luxe winkels. Alle vluchten trekken ook op elkaar: te weinig plaats, de snacks en het drinken kosten stukken van mensen en de veiligheidsinstructies zijn de laatste 20 jaar niet meer gewijzigd. Wie dus regelmatig vliegt, kent die wel van buiten.

Vandaag was het een beetje anders. Na 20 minuten vliegen wordt er plots omgeroepen of er een dokter aanwezig is. Blijkbaar was een meneer die enkele rijen voor mij zat onwel geworden. Er was een dokter aanwezig, of toch ten minste iemand met kennis van medische zaken. Er wordt met de meneer gebabbeld, hij krijgt een zuurstofmaskertje, alles lijkt in orde. Ik had die mens nu wel al aan de gate zien zitten en het leek mij dat hij zijn houdbaarheidsdatum al lang had overschreden, maar dat wil niets zeggen natuurlijk. Hij leek zelfs een beetje om Bompa van Antwerpen in beter tijden. Misschien dat ik mij hem daarom nogal goed kon herinneren. De piloot kondigt aan dat hij terug zal vliegen naar Lissabon omdat die meneer blijkbaar nogal dringende medische hulp nodig heeft. Begrijpelijk, het was nog dik 2,5 vliegen en dat wil je iemand die een hartaanval of iets dergelijke doet, niet aandoen.
Terug geland stonden de paramedici al te wachten, de meneer krijgt een infuus, alles lijkt in orde. Tot er een portugees begint te roepen en tieren in zijn gsm. Heel het vliegtuig mocht meegenieten ware het niet dat je van portugees geen sikkepit begrijpt. De man in kwestie kaffert de stewardessen, de piloot en het grondpersoneel uit, gelukkig blijven zij kalm en halen er de politie bij. De man en zijn compagnon worden vriendelijk doch dringend verzocht om het vliegtuig te verlaten en dit onder politiebegeleiding. Even dacht ik nog dat die man zijn tweeloop of uzi zou boven halen en iedereen zou neermaaien, maar dat was gelukkig niet het geval.
2 minuten later kondigt de piloot aan dat de meneer het uiteindelijk niet gehaald heeft (slik) en dat er nog allerlei administratie moet worden ingevuld. Ruim 2 uur na het oorspronkelijk vertrekuur kunnen we dan toch richting Brussel vertrekken.
Het is natuurlijk vervelend als je vlucht wordt vertraagd, maar dat oud meneertje heeft er ook niet om gevraagd om op dit moment onwel te worden.

Twas een beetje een domper op wat voor de rest een fantastisch lang weekend was, maar de geluidsopname van Os Corvos maakt veel goed!