Sunday, December 17, 2006

Buren

Beter een goede buur dan een verre. Zo gaat het Vlaamsche spreekwoord. Op dit moment ben ik daar niet al te zeker van.
Een maand of 2 geleden heb ik nieuwe onderburen gekregen. Een jong koppel, Elke en Kevin. "Leuk" was mijn eerste gedachte. Een beetje verjonging van het gebouw waar ik in woon, kan zeker geen kwaad. Dat "leuke" heeft niet lang geduurd. Het is niet dat deze mensen overmatig lawaai maken of alles vuil maken. Was het dat maar. Een week of 2 nadat ze in hun appartement waren getrokken, werd ik voor de eerste keer midden in de nacht uit bed gebeld. Het was een nacht van zondag op maandag, ik had al problemen gehad om de slaap te vatten en een deurbel die om half zes 's morgens keihard gaat, is echt geen opkikker voor mijn humeur. Nu goed, ik had nog een beetje begrip. Ze hadden waarschijnlijk nog niet de kans gehad om het naamplaatje van hun bel te veranderen en met 2 dezelfde voornamen is de vergissing snel gemaakt natuurlijk. Ik was hoopvol dat dit voorvalletje niet meer zou gebeuren. Helaas ging mijn hoop snel in rook op. Na de derde nachtelijke wake-up call ben ik eens gaan praten met mijn onderburen. Wat bleek, ik was niet de enige die 's nachts uit bed werd gezet door hun bezoek, maar een nieuw naamplaatje is wel moeilijk want ze gingen hier niet lang blijven wonen. Ok, ik snap dan wel dat je in zo'n geval niet al te veel geld wil uitgeven aan zoiets stoms als een naamplaatje, maar het is kleine moeite om dan maar een papiertje of een dymo stickertje te hangen.
De kers op de taart kwam afgelopen week. Om half zes ging de bel weer. Omdat ik al uit ervaring wist dat ze blijven bellen tot er iemand antwoordt, ben ik maar uit bed gerold om te gaan zeggen dat ze op het verkeerde belletje hadden gedrukt. Maar in plaats van het gebruikelijke zinnetje "Is de Kevin daar?" te horen was het deze keer iets helemaal anders. Een beschaafde mannenstem wist mij te zeggen dat hij Amoris van Amoris Consult was en of ik gebeld had om mij eens te laten verwennen.... Nu laat ik duidelijk zijn over enkele dingen: als ik mij wil laten verwennen in de zin dat die gast bedoelde, ben ik zeker niet bereid om er voor te betalen. En ten tweede ga ik dat niet om half zes 's morgens laten doen als ik diep in slaap ben en aan het dromen van mijn prins op het witte paard. Mijn vermoeden is dat de verwennerij voor de Elke van een verdiep lager bestemd was en niet voor mij. Ik heb alleszins niet naar Amoris consult gebeld en als het een grap van iemand uit mijn kenissen- of vriendenkring was, kennen ze me heel slecht anders zouden ze zoiets niet hebben bedacht.

1 comment:

lie° said...

Met oprecht medelijden ben ik net vanonder mijn tafel recht gekropen van het lachen.. Ik weet echt van niets. Misschien wilde Kevin en Elke het op die manier goedmaken?