1 minuut stilte

Ik zou 1 minuut stilte willen vragen voor het heengaan van een zeer geliefd man.
Vanavond, op de vooravond van zijn verjaardag, heb ik moeten vaststellen dat de traditie van Sinterklaas al stopt midden november in plaats van op 7 december.
Inderdaad, midden november werd de goedheiligman reeds verbannen naar de baby afdeling van mijn warenhuis. Alsof hij een dementerende, incontinente bejaarde zonder tanden was, werd hij tussen de luiers en de babyvoeding geplaatst. Een regelrechte heiligschennis! Ik zou menig kranig oudje het hem nog wel eens zien nadoen om bij nacht en ontij op een paard over de daken te rijden en zo de kinderen te belonen voor een heel jaar van goed gedrag. De mandarijntjes die hij meebrengt, zijn nog maar net op smaak. Nu ja, mijn smaak ten minste. Ik heb het niet zo met die droge, zure, in de vriezer gestoken mandarijntjes. Manadarijntjes moet voor mij stevig en sappig zijn zoals... nou, zoals goeie mandarijntjes hè.
Alsof dit nog niet voldoende was, zag ik dat er vandaag, 5 december, al helemaal geen sprake meer was van Sint Nicolaas. Hij was helemaal verwijderd uit het winkelbeeld en hij had plaats gemaakt voor een regelrecht kerstboom mét cadeautjes er onder. Ik vermoed dat Kerstmis gewoon rendabeler is voor winkels, maar wat is er mis met een beetje nostalgie en traditie?