Dan toch

Het zag er niet uit dat het ging lukken.
Na een eerste teleurstelling omdat ik de gekozen richting om praktische redenen niet kon volgen (dagschool is nu eenmaal niet combineerbaar met een full time job), ben ik vol goede moed op zoek gegaan naar een nieuwe studie. Ik heb die ook gevonden en na enige verdieping in de vakken en welke formulieren een mens juist nodig heeft om avondschool te volgen, vertrok ik vol goede moed, maar toch wel zeer zenuwachtig, richting Brussel om mij in te schrijven. Mijn onderbewuste ik gooide echter roet in het eten. In plaats van de afslag rechts nemen, nam ik de afslag links en belandde daarmee midden in de Europese wijk. Qua sightseeing Brussel kon het wel tellen (Europese Commissie, de Wetstraat, Avenue Louise, ...) was het niet dat ik mijn ogen op het verkeer moest houden als ik niet levend begraven wou worden in het helse verkeer. Nu ken ik Brussel een beetje dankzij de stage die ik daar gelopen heb, maar het probleem is dat als je eenmaal op een bepaalde baan zit, je daar nog maar moeilijk vanaf kan geraken. Dus bleef ik maar rijden, passeerde het Zuidstation (toen begon het me te dagen dat ik nooit op tijd op mijn bestemming zou geraken), de slachthuizen in Anderlecht om ten slotte in Sint Jans Molenbeek te belanden. Dan maar terug de Brusselse ring op (letterlijk aan de andere kant van waar ik moest zijn) en dan maar hopen dat ik de juiste afslag deze keer nam. 15 min na het sluiten van de inschrijvingen was ik eindelijk op de juiste plek, maar tevergeefs dus. 3 uur rondgereden en in file gestaan voor niks.
2de poging, een dag later, ging beter. Ik kwam aan 10 minuten voor de inschrijvingen werden afgesloten. Net op tijd dus. De inschrijving is gebeurd, de formulieren zijn binnengebracht, ik heb zelfs al enkele cursussen kunnen afhalen. Er moet enkel nog wat administratieve rompslomp worden afgehandeld omtrent de registratie van het studietraject en de gekozen minor, maar vanaf nu ben ik offcieel terug student en het is een goed gevoel.