Organisatietalent

Als ik nu over organisatietalent spreek, heb ik het niet over het talent om een feestje of evenement te organiseren. Daarvan weet ik dat ik het kan.
Nee, ik het heb dan over het talent om een huishouden te organiseren. Stiekem sta ik in bewondering voor al die vrouwen die er in slagen om een job, al dan niet full time, te combineren met stralende kinderen en een perfect onderhouden huis (propere keuken, opgeruimde woonkamer, slaapkamers met opgemaakte bedden met kraakverse gestreken lakens op die bedden). In mijn ogen zijn dit supervrouwen met bovennatuurlijke krachten.
Ik slaag er nog niet eens in mijn eigen kot op orde te houden, laat staan dat ik orde heb in mijn volledige leven. Als ik 's avonds thuis kom van werk ben ik gewoonlijk doodop. Een hele dag ordelijk zijn en dingen onthouden, vergt enorm veel energie. Het eerste uur dat ik thuis ben, is puur uitblazen van een dag werken. Een uurtje even aan niks denken en in mezelf keren. Ik heb dat nodig om de rest van de avond door te komen, zeker als ik voor die rest nog plannen heb. Na dat uurtje slaag ik er meestal wel in om iets eetbaars in mekaar te draaien, maar de keuken opruimen is dan toch wel te veel gevraagd. Die zal met al die rommel wel blijven staan tot de volgende ochtend (gemakkelijkheidshalve vergeet ik dan wel dat ik 's morgens zodanig laat opsta dat ik geen tijd meer heb om de rommel van de vorige avond op te ruimen).
Ik moet er niet aan denken dat als ik thuis kom er nog een stel kinderen rond loopt die ook eten nodig hebben en dus zeuren dat ze honger hebben of zich vervelen en die je, als het even kan, ook nog moet helpen met hun huiswerk. Gewoonlijk loopt de vader van die kinderen ook nog wel in de buurt rond, maar uit gesprekken van vrouwen-met-een-gezin heb ik geleerd dat die vaders eigenlijk voor niet veel dienen (buiten dan dat ze noodzakelijk zijn voor het verwekken van die kinderen, of toch alleszins hun sperma is er noodzakelijk voor).
Ik word moe van de gedachte alleen al en ik was al zo moe...