Schoonzusters

Ik denk dat ik dit jaar 1 van de leukste verjaardagscadeau's uit mijn hele leven heb gekregen: een dvd met daarop met eerste en enige echte toneeldebuut. Het dateert van 3 jaar geleden, maar de herinnering aan die leuke periode ligt eigenlijk nog kersvers in mijn geheugen en vandaag zelfs nog een beetje verser want ik heb de dvd bekeken. Het was niet echt mijn bedoeling om te blijven kijken, maar ik ben er aan blijven plakken.
Plakken was ook het onderwerp van dit toneelstuk, want er moesten een miljoen zegeltjes worden geplakt. Ach, het is te lang om allemaal uit te leggen hoe het in mekaar stak.
Ik weet nog wel dat ik serieuze problemen heb gehad met de rol die ik kreeg toebedeeld. Ik moest een traag en dom iemand spelen. Over dat dom wil ik eventueel nog wel discussiëren, maar traag? No way!
Het was ook een stuk met alleen maar vrouwenrollen. De enige mannen die er aan te pas kwamen, waren diegene die voor de techniek zorgden en de regisseur. Nog altijd neem ik mijn hoedje af voor deze laatste, want doe het maar, 12 vrouwen gedurende 4 maanden intensief begeleiden en er bovendien ook nog voor zorgen dat ze (tijdelijke) hechte vriendinnen werden.
Tijdelijke was het wel, want zoals alle dingen die zeer intens zijn, was ook deze periode in onze levens een kort leven beschoren. Het belangrijkste is dat we tevreden kunnen terug kijken en de goede herinneringen koesteren. En het deed begot deugd om het geheel nog eens terug te zien.