Burgerplicht

Vandaag heb ik mijn burgerplicht vervuld. Op exact 2 uur en 15 minuten van de uiterste deadline heb ik mijn belastingformulier gedumpt in de brievenbus van het Ministerie van Financiën. De is weeral een verbetering van mijn persoonlijk record. Het vorige stond op 3 uur en 30 minuten en dateert ondertussen toch ook weer al van 2 jaar geleden. Ik besef dat ik nog wel enkele jaartjes training voor de boeg heb, maar ik hoop toch ooit op een dag mijn tijd terug te brengen tot onder de 5 minuten.
Vorig jaar heb ik mij laten vangen in een bui van plichtsbewustheid en mijn ingevuld formulier binnengestuurd binnen de 2 weken nadat ik het ontvangen had. Achteraf gezien heb ik daar wel spijt van. Niet alleen mis ik nu een jaartje broodnodige training, bovendien maakt het totaal niks uit of je je formulier nu vroeg of laat binnen dient. Je krijgt je centen altijd even laat terug. Het is dus niet omdat jij een beetje moeite doet om ruimschoots op tijd te zijn, dat de ambtenaren van dit specifieke overheidsdepartement op hun beurt een effort zullen doen.
Ik blijf alleszins oefenen om onder die legendarische 5 minuten te geraken en kijk al uit naar de belastingsbrief van volgend jaar...

Sounds from Beirut looking for a room

A minimalistic improvisation by: Mazen Kerbaj
Trumpetthe israeli air force
Bombsrecorded by Mazen Kerbaj on the balcony of his flat in Beirut, on the nightof 15th to 16th of july 2006.

Check out http://www.l-m-c.org.uk/audio/mazen.html
Listen and get goosebumps....

I am not pro Israel, I am not pro Hezbollah and certainly not pro Bush. I am contra war!

If you want to see more of Mazen Kerbaj's work, check out his blog on http://mazenkerblog.blogspot.com/

Afspraak

Iedereen fantaseert er wel eens over, het perfecte afspraakje met de nobele onbekende. Helaas voor de romantische zielen bestaat die soort afspraakjes enkel in Hollywood.
De meer realistische versie gaat als volgt:
Je voert tijdens verschillende gelegenheden een gesprekje met iemand die je hebt leren kennen via gemeenschappelijke vriende, kenissen of een gemeenschappelijke interesse. Na enkele weken komt dan, PLOP! complete out of the blue, de vraag of je zin hebt om eens samen naar de film te gaan of samen iets te gaan drinken. Je bent zo stomverbaasd van deze vraag dat het niet eens in je op komt om gewoon te zeggen "Bedankt voor de uitnodiging, maar eigenlijk heb ik daar niet veel zin". Je vraagt je ook af waarom die man nu juist deze vraag aan jou stelt. Nu zit je dus met dat afspraakje dat de andere partij blijkbaar niet wil vergeten. Je beseft wel dat je niet eeuwig kan blijven treuren. It's time to move on, maar NU AL????
Goed, er wordt een datum afgesproken en "we zullen wel zien wat we doen". Naargelang de datum nadert, begin je te piekeren over wat dat "doen" wel zal inhouden. Met een filmpje meepikken kan er zeker niks mislopen. Geen gênante stiltes tijdens de avond, er gaan minstens 2 uur van de avond voorbij dat je rustig in het donker zit en kan doen alsof je alleen naar de film bent gekomen en gegarandeerd een onderwerp om achteraf nog wat over te keuvelen. Dan is de hamvraag natuurlijk: "Welke film???" Je weet dat de film "Inside Deep Throat" wordt gespeeld, een film over de gevolgen van de legendarische pornofilm avant la lettre uit de jaren '70. Je wilt die wel zien, maar is dit nu een film om met een eerste afspraakje te gaan zien??? Het laatste wat je wil is hem de verkeerde indruk geven. Je besluit dan maar op het initiatief aan de tegenpartij over te laten en je te laten verrassen door wat de avond zal brengen. En terwijl in je elegantste houding om je rug ligt om je verwarming proper te maken voor zijn schilderbeurt, begin je je af te vragen wat je zal aan trekken...

Schemer

In de schemerzone tussen dag en nacht is alle mogelijk. De schemer houdt een belofte in. De belofte van een nieuwe dag of de belofte van een zwoele avond. De kleuren van de dag worden feller. Het blauw van de hemel wordt eerst diepblauw en daarna inktzwart. De roze-oranje gloed van de zon wordt eventjes intenser alvorens te verbleken en plaats te maken voor de eerste fonkelende sterren. Een eenzaam vliegtuig zoekt de weg naar zijn landingsbaan of is net vertrokken naar een onbekende, avontuurlijke bestemming.
De avondschemer is een moment om te bezinnen. Even stil staan bij je dag, je week of zelfs je leven. Het is ook een moment om van te genieten. Je zit op je vensterbank en bewondert de lucht met al zijn kleurschakeringen. JJ Cale op de radio zingt over wat er gebeuren kan after midnight. Je voelt de koele zomerbries om je armen en even ben je gelukkig.

Evenwicht

Mijn evenwicht zoekend tussen gewoon gek en toch nog redelijk normaal, maak ik de balans op. Het is meer een tussentijdse balans, ik besef dat ik nog niet in de buurt ben van mijn einddoel. Heb ik de juiste beslissing genomen? Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan je denk. Er zijn nog talloze kleine dingen die ik graag met jou in de buurt had meegemaakt. Vaak denk ik "Hier had je moeten bij zijn", hoewel ik goed besef dat je er zowiezo niet had bijgeweest. Hoe hard ik ook mijn best doe, ik krijg je niet uit mijn leven. Gedurende die korte tijd hebben je wortels zich diep gevestigd in mijn binneste.
Snap je dat ik deze beslissing heb genomen in een poging om je even hard te kwetsen dan dat jij mij hebt gekwetst, om je te doen inzien wat je op het spel zet? Ik ben niet trots op mijn beslissing en besef nu wel dat ze niet het gewenste effect heeft gehad.
Hoewel jij hoogstwaarschijnlijk niet hetzelfde voelt, ik mis je en zie je nog steeds graag en vrees dat dit nog wel even zal duren. Het spijt me.

Warm

"Het is werm!", zou Anja zeggen. En ja hoor, de meesten onder ons lopen er al enkele dagen als een vodje bij. Hopend op een beetje verkoeling in wat water of in een ruimte met airco.
Maar vandaag is het pas officieel ECHT warm voor mij. Het is vandaag de allereerste keer sinds ik hier woon dat ik mijn donsdeken van mijn bed haal. Niet dat ik mijn donsje niet meer graag zie, integendeel zelfs. Ik weet dat mijn donsje mij ook nog graag ziet, want het heeft mij afgelopen nacht net iets te veel warm gehouden. Daarom heb ik het tijdelijk een nieuw onderkomen op mijn vrije zetel gegeven. Daar kan het rustig afkoelen en wachten tot het eindelijk terug wat frisser wordt zodat het terug op mijn bed mag gaan liggen. Telkens als ik er voorbij loop, strijk ik eens met mijn hand over mijn donsje en spreek ik het bemoedigende woorden toe. Het zal echt nog wel frisser worden. Het blijft niet voor eeuwig zo warm. Zo weet mijn donsje dat ik er nog steeds ben en haar niet helemaal heb afgeschreven.
In afwachting van het zo zeer gewenste frisser weertje geniet ik van mijn nieuwe liefde die mij met een zoemende kracht verkoeling brengt, dag en nacht.

Men zegt

Men zegt…
Men zegt “3 huwelijken uit 4 eindigen in een echtscheiding”
Men zegt “de “jeugd” van tegenwoordig weet niet wat het is om een verbintenis aan te gaan”
Men zegt “dat een huwlijk niet meer van deze tijd is”
Men zegt “zij is gelukkig en hij is getrouwd”
Men zegt “het huwelijk is al een succes als het koppel samen de kerk uit gaat”
Men zegt “het huwelijk is als een belegerde vesting die er buiten zijn, willen erin en die erin zijn, willen eruit”
Men zegt “het huwelijk is een eerbiedwaardige instelling. Maar wie wil er in Gods naam een heel leven lang in een instelling zitten?

Ach, men zegt zo veel.
Ik geloof enkel wat ik zie en ik zie dat Sanne en Kris elkaar graag zien. Dat is toch wat telt zeker?!?

Vrouwen & Techniek

Vorige week heb ik mezelf getrakteerd op een nieuw speelgoedje: een dvd recorder. In theorie is dit stukje techniek simpel om aan te sluiten en in te stellen. Ten minste, dat zeiden de verkoper en de handleiding. Uit ervaring weet ik echter dat de praktijk gewoonlijk een beetje anders in elkaar steekt.
Vol goede moed ben ik begonnen met de installatie van dit ding met de handleiding in de hand. Maar daar was al een eerste probleem: een kabel met allerlei kleurtjes waar je veel mee kon doen volgens het boekje (zeg maar boek, want klein zijn die spullen niet. Helaas zijn het niet echt page turners). Klein probleem: waar moet je die dingen in steken? Het kabeltje ligt hier nu nog ergens rond te slingeren, blijkbaar had ik het niet echt nodig. Maar het grootste probleem moest nog komen: de instelling van de posten. 3 (drie!) dagen ben ik er mee bezig geweest om uit te dokteren wat ik in hemelsnaam toch verkeerd deed. De handleiding had ik al lang opzij gesmeten. Daar kon ik toch niks mee doen. Het was nu niet alsof het in een verstaanbare taal was geschreven. Hoewel zowel mijn nederlands als mijn engels een zeker niveau hebben, kon ik er kop noch staart van maken. Waarom schrijven ze die bloody manuals niet als een roman? Dat zou de dingen een stuk gemakkelijker maken. Zoiets als "Jane kwam die dag thuis met een dvd recorder. Vooraleer ze het toestel aansloot, maakte ze een plaatsje vrij boven (of onder) haar tv om het te neer te zetten. Vervolgens nam ze het uit de doos, zette het op zijn plaats en stak de stekker in het stopcontact...." Gooi daar nog een knappe handy man mee tussen en wedden dat zo'n ding gemakkelijker te installeren valt?
Nu ja, de dvd recorder is ondertussen al uitgebreid getest en goed bevonden. Ik heb mij kunnen bedwingen om hem niet de raam uit te smijten en ook de handleiding heeft het avontuur ook overleefd. Niet slecht vind ik voor iemand met zo weinig geduld als ik.

Rock Werchter 2006 - De foto's

Ondanks 2 uur file toch nog lachende gezichten op de eerste festivaldag. En we waren nog juist op tijd voor een eerste hoogtepunt: Tool.














Ok, er zullen nog wel gekkere figuren rondlopen, maar dit was dan ook nog maar het begin. Tijdens het optreden van Manu Chao mag je uit je bol gaan.

Er zijn slechtere plaatsen voor Bert en Bobje om te vertoeven...

De Rock Chinees is in het land en hij (zij) speelt altijd vals. Wock & Woll...

We just luuuuuuuv Humo.....

Een stelletje ongeregeld, de ene al wat vuiler dan de andere, maar allemaal even plakkerig. Het was wachten op dEUS en Placebo en beiden overtroffen de verwachtigen. Vooral dEUS zorgde voor een echt oorgasme. Sommige dingen zijn gewoon beter dan sex!

Als je goed kijkt zie 2 voor de prijs van 1.

Dag 4: van sommigen onder ons kan je al een heerlijke bouillon trekken...

Met warm weer moet je smeren.... overal....

Niks gedronken, geen komieke sigaretten gesmoord, gewoon een beetje last van de zon.

Op de knieën voor Discobar Galaxi. Hail bobby Ewing... Hail Lars Kapaldi...

Dikke vriendjes...

Tot slot: "May the chokes with bocco be with you", sprak de drie-eiïge tweeling...