Warm

"Het is werm!", zou Anja zeggen. En ja hoor, de meesten onder ons lopen er al enkele dagen als een vodje bij. Hopend op een beetje verkoeling in wat water of in een ruimte met airco.
Maar vandaag is het pas officieel ECHT warm voor mij. Het is vandaag de allereerste keer sinds ik hier woon dat ik mijn donsdeken van mijn bed haal. Niet dat ik mijn donsje niet meer graag zie, integendeel zelfs. Ik weet dat mijn donsje mij ook nog graag ziet, want het heeft mij afgelopen nacht net iets te veel warm gehouden. Daarom heb ik het tijdelijk een nieuw onderkomen op mijn vrije zetel gegeven. Daar kan het rustig afkoelen en wachten tot het eindelijk terug wat frisser wordt zodat het terug op mijn bed mag gaan liggen. Telkens als ik er voorbij loop, strijk ik eens met mijn hand over mijn donsje en spreek ik het bemoedigende woorden toe. Het zal echt nog wel frisser worden. Het blijft niet voor eeuwig zo warm. Zo weet mijn donsje dat ik er nog steeds ben en haar niet helemaal heb afgeschreven.
In afwachting van het zo zeer gewenste frisser weertje geniet ik van mijn nieuwe liefde die mij met een zoemende kracht verkoeling brengt, dag en nacht.