Aaarrggghhhhh

De titel omschrijft mijn gevoel van vandaag en voor een keer gaat het niet over mijn studievooruitgang.
Ik heb vandaag in gedachten mijn baas minstens 5 keer vermoord op de meest pijnlijke methodes. Diegene die mijn (puur professionele) relatie met mijn baas kennen, weten dat ik die mens door dik en dun zou verdedigen. Behalve vandaag dus. Niet alleen was hij zijn gewoonlijk irritante zelve, hij was bovendien ook nog eens niet vatbaar voor rede en ongewoon arrogant, degoutant, ...
De rede hiervoor ligt vrij voor de hand: de overmatige werkdruk van de laatste weken. Ondanks een welverdiende kerstvakantie, lijkt iedereen zo stilletjes aan door het lint te gaan van de exorbitante eisen van onze klanten. Het is geen uitzondering dat klanten vandaag vragen om volgende week te leveren... in Burkina Fasso! Ik vermoed dat sommige mensen denken dat Hoboken ergens in Afrika ligt. Soms zou ik wel wensen dat dit waar was hoor, al was het maar voor de zon.
Het is algemeen geweten dat de mens stress ontlaadt op de persoon die het dichtst bij hem staat en op het werk sta ik dus soms letterlijk het dichtst bij mijn baas. Bijgevolg krijg ik regelmatig de volle lading. Meestal terecht, vooral als ik weer eens iets vergeten ben, maar vandaag dus ook een paar keer onterecht. Ondertussen heb ik al geleerd op zo'n momenten mijn mond te houden, antagonisme lokt alleen maar meer antagonisme uit. Binnenin borrelt het dan dat het op koken lijkt, maar we blijven kalm en hopen op een minder drukke werkperiode. Ondertussen zullen we nog maar wat overuurtjes doen en proberen zo relaxed mogelijk 's avonds achter de boeken te kruipen.