Monday, October 15, 2007

Jas (zonder bont)

Ik beken, ik heb een schandalig dure jas gekocht, but I love it soooooo much. Ok, vergeleken met mensen die gewoonlijk 4-500 euro aan een jas uitgeven, heeft de mijne peanuts gekost, maar toch...

De jas is eigenlijk het resultaat van een impulsieve aankoop. Dat komt er van als je met een dierbare vriending een nieuw winkeltje binnestapt en daar een mooie jas ziet hangen die eigenlijk niet gepland was in het winkelbudget. De lieve vriending moedigt mij aan om de jas toch eens te passen, gewoon voor fun. Het moet gezegd worden, de jas was nog even mooi als ik hem aan had. De behulpzame vriendin zegt dan 1 woord: KOPEN!!! 5 minuten later stond ik dus op straat met een prachtige jas.

Even was Antwerpen in mijn verbeelding veranderd in NY en was ik Carrie Bradshaw. Ik geef toe, eigenlijk wel een heerlijk gevoel.

1 comment:

lie° said...

Héhé en ik was de modieuze poedel die achter u aan huppelde whoooehhaaa