Ondanks de inspanningen van verkrachte eenden, zelfs van eenden die niet zouden meegaan (dank u Tim, u bent een echt hunk, heb ik van “horen-zeggen”), zijn we er toch niet in geslaagd om tickets voor dEUS in Leuven te bemachtigen. *Zucht*
Gelukkig is er nog de wei en in het slechtste geval hangt er een vliegtuigticket richting Rome aan vast…
Wednesday, February 27, 2008
Vechten
Hoe lang duurt het nog voor de boel in mijn hoofd ontploft?
Ik ben geen vechtjas. Nooit geweest en zal het hopelijk nooit worden.
Over het algemeen durf ik van mezelf zeggen dat ik een vrij evenwichtig mens ben, hoewel sommige onder jullie daar anders over zullen denken. Ik kan meestal goed rationaliseren en relativeren. Of ten minste, ik probeer dat toch.
De laatste 2-3 jaren heb ik echter het gevoel dat er een deel van mij probeert te ontsnappen. Het is deel van mij dat geregeerd wordt door woede. Dit is geen gewone kwaadheid meer, dit is regelrechte agressieve en allesvernielende woede. Eerlijk gezegd heb ik zelf ook serieus schrik voor het moment dat dit alter ego zijn weg naar buiten vindt. Ik weet waartegen het zich richt, maar ik kan mezelf er niet toe brengen om het een stukjes en beetjes los te laten. Ik vrees dat als ik 1 keer de stop er uit trek, alles er onder hoge druk zal uitspuiten en de gevolgen zullen niet te overzien zijn. Gevolgen waar ik liever niet aan denk, gevolgen die ik nu nog niet onder ogen wil zien.
Ik ben geen vechtjas. Nooit geweest en zal het hopelijk nooit worden.
Over het algemeen durf ik van mezelf zeggen dat ik een vrij evenwichtig mens ben, hoewel sommige onder jullie daar anders over zullen denken. Ik kan meestal goed rationaliseren en relativeren. Of ten minste, ik probeer dat toch.
De laatste 2-3 jaren heb ik echter het gevoel dat er een deel van mij probeert te ontsnappen. Het is deel van mij dat geregeerd wordt door woede. Dit is geen gewone kwaadheid meer, dit is regelrechte agressieve en allesvernielende woede. Eerlijk gezegd heb ik zelf ook serieus schrik voor het moment dat dit alter ego zijn weg naar buiten vindt. Ik weet waartegen het zich richt, maar ik kan mezelf er niet toe brengen om het een stukjes en beetjes los te laten. Ik vrees dat als ik 1 keer de stop er uit trek, alles er onder hoge druk zal uitspuiten en de gevolgen zullen niet te overzien zijn. Gevolgen waar ik liever niet aan denk, gevolgen die ik nu nog niet onder ogen wil zien.
Tuesday, February 26, 2008
Where is the love
The Black Eyed Peas zongen het al enkele jaren geleden, maar ik begin het mij toch ook stilletjes aan af te vragen.
Wat is er mis met een man die zijn vriendin naar huis volgt zonder dat ze er om vraagt? Gewoon omdat hij liever met haar naar huis gaat dan alleen op café te zitten.
Wat doe ik fout als ik iets wil doen voor iemand die ik graag zie zonder dat dat een voordeel voor mij oplevert?
Liggen mijn verwachtingen dan werkelijk zo hoog als ik verlang naar de zekerheid van het weten dat mijn lief niet iedere griet die passeert zal meepakken alleen maar voor de sport?
Ik ben realistisch en volwassen genoeg om niet meer in eeuwige liefde te geloven. Niemand weet hoe je zal evolueren in de komende decennia en hoe sterk de relatie zal zijn om de onafwendbare stormen te overleven. Je kan niet beloven dat je voor eeuwig en 3 dagen iemand graag zal zien, dat is een belofte die je niet kan na komen. Maar ik kan wel hier en nu zeggen dat ik iemand graag zie en dat iemand anders me niet interesseert.
Noem me gerust naïef en romantisch, maar ik vind niet dat mijn verwachtingen zo ongeloofelijk hoog zijn dat ze niet na te komen zijn. Ik verlang geen eeuwigheid enkel een kleine zekerheid hier en nu.
Wat is er mis met een man die zijn vriendin naar huis volgt zonder dat ze er om vraagt? Gewoon omdat hij liever met haar naar huis gaat dan alleen op café te zitten.
Wat doe ik fout als ik iets wil doen voor iemand die ik graag zie zonder dat dat een voordeel voor mij oplevert?
Liggen mijn verwachtingen dan werkelijk zo hoog als ik verlang naar de zekerheid van het weten dat mijn lief niet iedere griet die passeert zal meepakken alleen maar voor de sport?
Ik ben realistisch en volwassen genoeg om niet meer in eeuwige liefde te geloven. Niemand weet hoe je zal evolueren in de komende decennia en hoe sterk de relatie zal zijn om de onafwendbare stormen te overleven. Je kan niet beloven dat je voor eeuwig en 3 dagen iemand graag zal zien, dat is een belofte die je niet kan na komen. Maar ik kan wel hier en nu zeggen dat ik iemand graag zie en dat iemand anders me niet interesseert.
Noem me gerust naïef en romantisch, maar ik vind niet dat mijn verwachtingen zo ongeloofelijk hoog zijn dat ze niet na te komen zijn. Ik verlang geen eeuwigheid enkel een kleine zekerheid hier en nu.
Monday, February 25, 2008
Groen
Iedereen heeft wel eens last van het kleine groen beestje dat luistert naar de naam jaloezie. Ik dus ook en in 1 adem zeg ik er bij dat ik daar niet trots op ben.
Ik zal zelden jaloers zijn op materiële dingen. Hoogstens zal ik denken "Doemme, ik wou dat ik dat ook had", maar ik besef tegelijkertijd ook wel dat ik niet mag klagen met wat ik wel heb en mij dus niet moet blind staren op wat ik niet heb.
Anders zit het als mijn jaloezie volgt uit de wetenschap dat ik gekwetst zou kunnen worden. Dan klap ik dicht, ik neem afstand, ik sluit mij af voor de persoon die mij zou kunnen kwetsen. Niet de beste reactie, ik weet het wel, maar een overlevingsinstinct. Als ik dan achteraf gerustgesteld word, voel ik mij een domme gans vanwege die reactie. En ik voel me nog dommer als ik merk bij mezelf dat ik jaloers was op iemand die ik eigenlijk wel tof vind of dat ik misschien wel op de verkeerde persoon jaloers was.
Over het algemeen kan ik mijn jaloezie redelijk goed verbergen. Ik vind dit zo een slechte eigenschap dat ik niet wil dat iemand het ziet. Als het dan toch gebeurt, dan voel ik me betrapt, bekeken, in mijn blootje gezet (figuurlijk dan). Ik zou dan achteraf een aantal dingen kunnen zeggen ter verdediging, maar dat heeft dan nog weinig zin denk ik. Het kwaad is dan al geschied.
Zelfreflectie, het is een plezante hobby waar nooit een einde aan komt...
Ik zal zelden jaloers zijn op materiële dingen. Hoogstens zal ik denken "Doemme, ik wou dat ik dat ook had", maar ik besef tegelijkertijd ook wel dat ik niet mag klagen met wat ik wel heb en mij dus niet moet blind staren op wat ik niet heb.
Anders zit het als mijn jaloezie volgt uit de wetenschap dat ik gekwetst zou kunnen worden. Dan klap ik dicht, ik neem afstand, ik sluit mij af voor de persoon die mij zou kunnen kwetsen. Niet de beste reactie, ik weet het wel, maar een overlevingsinstinct. Als ik dan achteraf gerustgesteld word, voel ik mij een domme gans vanwege die reactie. En ik voel me nog dommer als ik merk bij mezelf dat ik jaloers was op iemand die ik eigenlijk wel tof vind of dat ik misschien wel op de verkeerde persoon jaloers was.
Over het algemeen kan ik mijn jaloezie redelijk goed verbergen. Ik vind dit zo een slechte eigenschap dat ik niet wil dat iemand het ziet. Als het dan toch gebeurt, dan voel ik me betrapt, bekeken, in mijn blootje gezet (figuurlijk dan). Ik zou dan achteraf een aantal dingen kunnen zeggen ter verdediging, maar dat heeft dan nog weinig zin denk ik. Het kwaad is dan al geschied.
Zelfreflectie, het is een plezante hobby waar nooit een einde aan komt...
Slik
Porno actrices slikken. Gisteren heb ik ook geslikt, zij het dan in de figuratieve zin.
Wat ik dacht een gemakkelijk vak te zijn, is net iets anders uitgedraaid. De cursus is 193 blzn dik. Je mag daar dan wel 4 blz inleiding en 3 blz inhoudstabel aftrekken (kga niet zeggen wie dat ook mag doen, anders denken jullie nog dat ik iets te kort kom), maar het blijft dan toch nog wel een klepper. Een kleine aanpassing van het lettertype heeft er bovendien voor gezorgd dat er nog eens bijna 40 blz af mogen. Komt nog eens bovenop dat we heel de cursus van a tot z moeten kennen en niet 1 onderwerp er uit mogen nemen om examen over af te leggen. Ik heb zo het donkerbruine vermoeden dat dit allemaal dik tegen de sjokkedijzen is van de criminologen en advocaten in spe die in Hedendaagse Cultuurfilosofie gemakkelijke puntjes zagen.
Februari is bijna voorbij en ik moet dringend terug in een studieritme geraken. Gisteren toch al een kleine basis gelegd voor de paper over Richard Rorty en vandaag start ik met mijn dagboek voor Gezondheidspsychologie.
Ach ja, kzal der wel geraken en anders kan ik mezelf niet het verwijt maken dat ik het niet heb geprobeerd!
Wat ik dacht een gemakkelijk vak te zijn, is net iets anders uitgedraaid. De cursus is 193 blzn dik. Je mag daar dan wel 4 blz inleiding en 3 blz inhoudstabel aftrekken (kga niet zeggen wie dat ook mag doen, anders denken jullie nog dat ik iets te kort kom), maar het blijft dan toch nog wel een klepper. Een kleine aanpassing van het lettertype heeft er bovendien voor gezorgd dat er nog eens bijna 40 blz af mogen. Komt nog eens bovenop dat we heel de cursus van a tot z moeten kennen en niet 1 onderwerp er uit mogen nemen om examen over af te leggen. Ik heb zo het donkerbruine vermoeden dat dit allemaal dik tegen de sjokkedijzen is van de criminologen en advocaten in spe die in Hedendaagse Cultuurfilosofie gemakkelijke puntjes zagen.
Februari is bijna voorbij en ik moet dringend terug in een studieritme geraken. Gisteren toch al een kleine basis gelegd voor de paper over Richard Rorty en vandaag start ik met mijn dagboek voor Gezondheidspsychologie.
Ach ja, kzal der wel geraken en anders kan ik mezelf niet het verwijt maken dat ik het niet heb geprobeerd!
Thursday, February 14, 2008
Nationale Meneer
Deze morgen hoorde ik een hoge meneer van de Nationale Bank zeggen dat de verhoogde prijzen misschien wel onaagenaam zijn voor de Belg, maar zeker niet ondraagbaar voor de meesten. Door de belastingverlagingen van de vorige regering valt het verlies aan koopkracht nog wel mee.
De prijzen voor voedingswaren zijn de afgelopen 2 jaar met 12% gestegen in de supermarkten. Hoewel mijn bruttoloon gedurende diezelfde periode met 6%, is mijn nettoloon met 2% gedaald. Belastingverlaging, hoezo? Vermindering van koopkracht? Absoluut!
Die nationale meneer verdient waarschijnlijk het 5-voudige van wat ik per maand op mijn rekening gestort krijg en hij voelt de prijsverhogingen dus ook niet zo hard. Naar mijn gevoel mag hij dan ook geen algemene uitspraken doen over zulke dingen.
Ik weet wel dat ik niet mag klagen: ben in relatief goede gezondheid, heb een dak boven mijn hoofd en kan zelfs maandelijks nog wat sparen, maar het is en blijft toch de eindjes aan elkaar knopen op het einde van de maand.
De prijzen voor voedingswaren zijn de afgelopen 2 jaar met 12% gestegen in de supermarkten. Hoewel mijn bruttoloon gedurende diezelfde periode met 6%, is mijn nettoloon met 2% gedaald. Belastingverlaging, hoezo? Vermindering van koopkracht? Absoluut!
Die nationale meneer verdient waarschijnlijk het 5-voudige van wat ik per maand op mijn rekening gestort krijg en hij voelt de prijsverhogingen dus ook niet zo hard. Naar mijn gevoel mag hij dan ook geen algemene uitspraken doen over zulke dingen.
Ik weet wel dat ik niet mag klagen: ben in relatief goede gezondheid, heb een dak boven mijn hoofd en kan zelfs maandelijks nog wat sparen, maar het is en blijft toch de eindjes aan elkaar knopen op het einde van de maand.
Vandaag
Vandaag, en enkel en alleen vandaag, wil ik in Saudi Arabië wonen... Daar is Valentijn ten minste verboden!
Wednesday, February 13, 2008
Mijmeringen
Tijdens mijn zoektocht naar mijn woordenboek Nederlands-Engels op zondagavond, vond ik een heleboel foto's uit de oude doos. Het woordenboek kon me heel even gestolen worden en ik heb een toch door Memory Lane gemaakt. Foto's van mezelf tussen 0 en 18 jaar, foto's van mensen die al lang niet meer leven of foto's van mensen die nog wel leven maar die ik al meer dan 20 jaar niet heb gezien. Ben zelfs liefdesbrieven van mijn allereerste "echte" lief tegen gekomen.
Als ik die foto's zie, zou ik kunnen denken "vroeger was toch alles beter en simpeler", maar niets is eigenlijk minder waar. We vergeten alleen dat ons leven toen ook gecompliceerd was en we onthouden enkel de goei dingen.
Het was vroeger niet beter, het was gewoon anders (en ik had minder rimpels toen).
Als ik die foto's zie, zou ik kunnen denken "vroeger was toch alles beter en simpeler", maar niets is eigenlijk minder waar. We vergeten alleen dat ons leven toen ook gecompliceerd was en we onthouden enkel de goei dingen.
Het was vroeger niet beter, het was gewoon anders (en ik had minder rimpels toen).
Tuesday, February 12, 2008
:-(
Het verdict is dus gevallen en ik kan jullie zeggen dat ik niet tevreden ben. Helemaal niet tevreden.
Psychologie wist ik dat ik daar ondermaats had gepresteerd. Geschiedenis der godsdiensten daarentegen was niet super fantastisch, maar in mijn ogen toch wel een 10 waard en geen 9.
Dit zijn de punten op een rijtje (dit spaart mij een stuk of 4 smsjes):
- Psychologie: 6
- Geschiedenis der Godsdiensten: 9
- Ethiek: 15
- Politicologie: 18
2 dingen die ik eigenlijk al wist, komen hier naar voren:
1) 4 vakken op 1 semster is te veel. Tenzij ik een wilde weldoener vind die in mijn onderhoud kan voorzien, zal ik mij in de toekomst beperken tot maximum 3 vakken per semester.
2) Politiek en ethiek zijn blijkbaar meer my cup of tea (eigenlijk wist ik dit al een jaar of 15, sinds leerkracht uit de middelbare school mij aanraadden om de politiek in te gaan of ik een afstudeerprijs won voor een eindwerk over 1 of ander ethisch onderwerp won)
Ik geef toe, ik ben zwaar teleurgesteld in mezelf. De verleiding om te stoppen is zeer groot, ik zal er nog eens zeer hard over moeten nadenken.
Wednesday, February 06, 2008
Er zijn zo van die dagen....
...dat ik gewoon niet wakker wordt.
Shampoo op mijn washandje, tandpasta om mijn haar te wassen en een tas thee in de ijskast zoeken.
Het was mij al heel snel duidelijk, ik had nog in bed moeten liggen...
Shampoo op mijn washandje, tandpasta om mijn haar te wassen en een tas thee in de ijskast zoeken.
Het was mij al heel snel duidelijk, ik had nog in bed moeten liggen...
Saturday, February 02, 2008
Meter
1 meter = 100 centimeter = 1000 milimeter
Maar er zijn meters die oneindig veel verder strekken, oneindig veel langer duren.
Vandaag werd ik officieel gevraagd om meter te worden van het eerste kindje van Sanne en Kriss.
Ik kan niet beschrijven hoe gelukkig dit mij maakt, hoe vereerd ik ben, hoe trots ik nu al ben op kleine Babouche of kleine Kwatta. Daarvoor schieten woorden te kort.
Het enige dat ik kan zeggen, is dank u voor het vertrouwen.
Spijtig wel dat bepaalde mensen er niet waren om dit moment met mij te delen.
Maar er zijn meters die oneindig veel verder strekken, oneindig veel langer duren.
Vandaag werd ik officieel gevraagd om meter te worden van het eerste kindje van Sanne en Kriss.
Ik kan niet beschrijven hoe gelukkig dit mij maakt, hoe vereerd ik ben, hoe trots ik nu al ben op kleine Babouche of kleine Kwatta. Daarvoor schieten woorden te kort.
Het enige dat ik kan zeggen, is dank u voor het vertrouwen.
Spijtig wel dat bepaalde mensen er niet waren om dit moment met mij te delen.
Friday, February 01, 2008
Censuur
Wie denkt dat censuur in België anno 2008 niet meer bestaat, moet nog maar eens denken.
CD&V'er Ludo Helsen, een man die toch de sexuele revolutie in de jaren '60 als actieve mens heeft meegemaakt, vindt het nodig om de tentoonstelling rond de Fenomenale Feminatheek van Louis Paul Boon te schrappen. Zogezegd omdat het "artistieke gehalte" ondermaats is en deze collectie zedige en minder zedige vrouwenfoto's eerder thuis hoort in een literair museum dan in het Museum voor Fotografie.
Ik vind dit schandalig! Wie denkt Dhr. Helsen wel dat hij is, dat hij voor de rest van de bevolking mag beslissen wat artistiek ondermaats is en wat wel geschikt is voor onze gevoelige zieltjes???
Waar gaat de wereld naar toe als hypocriete katholieken gaan beginnen met zich te bemoeien wat er in musea mag getoond worden en wat niet?
Dit is een eerste stap, de volgende is dat bepaalde boeken niet meer verkocht mogen worden. Daarna is de muziek aan de beurt, er zullen enkel nog maar cd's met gregoriaanse gezangen en toespraken van de paus. Vergeet ook niet de cinema: enkel nog maar brave films, waarin niet gevloekt wordt en er zeker geen tetten in te zien zijn, laat staan een volledige sex scène.
Ik geef Stefan Brijs 200 % gelijk dat hij de Provinciale Prijs voor Letterkunde weigert om deze reden.
Beste politiekers, hou u eens bezig met het land te besturen en niet met het controleren van de burgers. Wij zijn perfect in staat om zelf te beslissen wat we mooi, lelijk of artistiek verantwoord vinden. En diegene die dat niet zelf kunnen beslissen, zullen ook nooit de moeite doen om naar zulke tentoonstelling te gaan kijken. Zij blijven liever mindless in hun zetel naar VTM gapen.
CD&V'er Ludo Helsen, een man die toch de sexuele revolutie in de jaren '60 als actieve mens heeft meegemaakt, vindt het nodig om de tentoonstelling rond de Fenomenale Feminatheek van Louis Paul Boon te schrappen. Zogezegd omdat het "artistieke gehalte" ondermaats is en deze collectie zedige en minder zedige vrouwenfoto's eerder thuis hoort in een literair museum dan in het Museum voor Fotografie.
Ik vind dit schandalig! Wie denkt Dhr. Helsen wel dat hij is, dat hij voor de rest van de bevolking mag beslissen wat artistiek ondermaats is en wat wel geschikt is voor onze gevoelige zieltjes???
Waar gaat de wereld naar toe als hypocriete katholieken gaan beginnen met zich te bemoeien wat er in musea mag getoond worden en wat niet?
Dit is een eerste stap, de volgende is dat bepaalde boeken niet meer verkocht mogen worden. Daarna is de muziek aan de beurt, er zullen enkel nog maar cd's met gregoriaanse gezangen en toespraken van de paus. Vergeet ook niet de cinema: enkel nog maar brave films, waarin niet gevloekt wordt en er zeker geen tetten in te zien zijn, laat staan een volledige sex scène.
Ik geef Stefan Brijs 200 % gelijk dat hij de Provinciale Prijs voor Letterkunde weigert om deze reden.
Beste politiekers, hou u eens bezig met het land te besturen en niet met het controleren van de burgers. Wij zijn perfect in staat om zelf te beslissen wat we mooi, lelijk of artistiek verantwoord vinden. En diegene die dat niet zelf kunnen beslissen, zullen ook nooit de moeite doen om naar zulke tentoonstelling te gaan kijken. Zij blijven liever mindless in hun zetel naar VTM gapen.
Subscribe to:
Posts (Atom)