The Black Eyed Peas zongen het al enkele jaren geleden, maar ik begin het mij toch ook stilletjes aan af te vragen.
Wat is er mis met een man die zijn vriendin naar huis volgt zonder dat ze er om vraagt? Gewoon omdat hij liever met haar naar huis gaat dan alleen op café te zitten.
Wat doe ik fout als ik iets wil doen voor iemand die ik graag zie zonder dat dat een voordeel voor mij oplevert?
Liggen mijn verwachtingen dan werkelijk zo hoog als ik verlang naar de zekerheid van het weten dat mijn lief niet iedere griet die passeert zal meepakken alleen maar voor de sport?
Ik ben realistisch en volwassen genoeg om niet meer in eeuwige liefde te geloven. Niemand weet hoe je zal evolueren in de komende decennia en hoe sterk de relatie zal zijn om de onafwendbare stormen te overleven. Je kan niet beloven dat je voor eeuwig en 3 dagen iemand graag zal zien, dat is een belofte die je niet kan na komen. Maar ik kan wel hier en nu zeggen dat ik iemand graag zie en dat iemand anders me niet interesseert.
Noem me gerust naïef en romantisch, maar ik vind niet dat mijn verwachtingen zo ongeloofelijk hoog zijn dat ze niet na te komen zijn. Ik verlang geen eeuwigheid enkel een kleine zekerheid hier en nu.
No comments:
Post a Comment