Mislukking

Gisteren heb ik de zoveelste mislukking in mijn leven in 6 maanden tijd meegemaakt. Blijkbaar slaag ik er tegenwoordig niet meer in iets tot een goed einde te brengen. Ik begin aan vanalles, maar af maken zit er niet in.
Dat 40 km stappen voor een ongetraind iemand niet slecht is, doet er niet toe. Wat belangrijk is, is dat ik de eindmeet niet heb bereikt. Ik vraag mezelf af of ik misschien dan toch zwak ben en veel te snel opgeef.
Ik krijg het idee dat dit de straf is omdat ik het tijdens mijn jeugd zo gemakkelijk had of gewoon voor de gemakkelijkste weg koos. Op een moment dat je karakter wordt gevormd, heb ik er altijd voor gekozen om het mezelf gemakkelijk te maken. Gevolg: nu heb ik geen karakter of doorzettingsvermogen. Hopelijk is het nog niet te laat om dat aan te kweken.