Second Best

Ik ben het beu om aan de kant te worden geschoven voor een beter exemplaar van het vrouwelijke geslacht. Ik weet dat ik op alle gebied maar gemiddeld ben. Ik ben geen supermodel met glimmende benen zonder 1 haartje op of totaal cellulitis-vrij. Ik ben niet uitzonderlijk intelligent of zo rijk als de zee diep is. Bovendien beschik ik ook niet over de nodige eigenschappen om iemand te vinden die het ok vindt om wat langer dan een paar weken/maanden in mijn gezelschap te verblijven.
Enkele voorbeeldjes:
Nr 1 zei dat hij nooit in zijn leven nog een relatie ging aangaan. 3 maanden later is hij gaan samenwonen.
Nr 2 wou van zijn vrijheid genieten en was niet geïnteresseerd in een relatie. 2 weken later (een record, al zeg ik het zelf) vertelde hij mij dat hij tot over zijn oren verliefd was en met deze vrouw de rest van zijn leven wou doorbrengen.
Nr 3 was een flierefluiter, een vlinder die van bloem tot bloem ging. 2 maanden later was hij getrouwd (voor de 2de keer). 1 troost: hij gaat nog altijd van bloem naar bloem, maar in het diepste geheim en niet meer zo frequent als vroeger.
Nr 4 wint de Trofee der Excuzes: hij zou mij alles kunnen geven, behalve trouw blijven want hij kan toch geen nee zeggen tegen het vrouwelijke geslacht. Ik wacht niet af wat de toekomst voor Nr 4 brengt. Al dat wachten en hopen brengt alleen maar meer pijn als het verdict valt en daar heb ik geen zin in.

Ik weet dat dit allemaal heel wanhopig klinkt, maar ik kan er niet meer tegen om steeds weer aan de kant te worden geschoven voor iemand anders, ik ben het beu om Second Best te zijn. Ik haal mezelf van de markt, het is genoeg geweest!