Studeren

De academische wereld maakt het mij niet gemakkelijk in mijn keuze om terug te gaan studeren. Het zou natuurlijk ook kunnen dat ik het mezelf weer eens moeilijk maak.
De richting die ik wil gaan studeren (psychologie voor zij die het nog niet weten) kan enkel in avondschool worden gevolgd als je al over het noodzakelijk voor-diploma beschikt, zijnde assistent in de psychologie, maatschappelijk werker of iets aanverwants in de zachte sector. En dat heb ik dus niet.
Ik kan nog wel psychologie gaan studeren, maar dan als voltijdse dagstudent. Het merendeel van de lessen zou ik wel samen met de werkstudenten kunnen volgen, maar het grootste gevolg is dat ik geen recht heb op educatief verlof. Niet dat ik terug wil gaan studeren voor het extra verlof, maar het is toch wel handig als je moet studeren dat je een paar extra dagen hebt om te blokken. Ook hiervoor heeft de univ een oplossing klaar liggen: je spreidt je curssusen over een aantal jaren, eigenlijk doe je dan 2 jaar over 1 jaar. Gevolg: indien ik voor alle examens van de eerste keer zou slagen, doe ik er 10 jaar over om mijn studie te vervolledigen. Tegen dan ben ik 42 en wie zit er nu te wachten op een 42 jarige, pas afgestudeerde psycholoog? Mogelijke oplossing is part time gaan werken, ideaal zou natuurlijk zijn om 5 jaar loopbaanonderbreking te nemen en echt voltijds te gaan studeren, maar helaas heb ik geen ezeltje om voor mijn financiën te zorgen en mijn minnaar is echt niet zo welgesteld dat hij mij gedurende 5 jaar zou kunnen onderhouden. Zelfs part time werken zou niet echt een oplossing zijn, want de dagen of uren dat je niet moet gaan werken liggen vast en kan je dus niet aanpassen aan je lessenrooster. En dan blijft nog de vraag: ga ik het allemaal wel kunnen combineren?
En dan is er nog de praktische kant (dankuwel lieve ouders): wat ga ik met dat diploma doen? Geen flauw idee eigenlijk. Het is geen diploma dat kan bijdragen aan mijn huidige carrière. Als ik dus iets met het diploma van psycholoog wil doen, zal ik een heel andere richting moeten inslagen.
Waarom wil ik dit eigenlijk doen? Vooral om voor mezelf uit te maken of ik te dom ben voor een universitaire opleiding of niet. Op mijn achtiende had ik het zeker niet aangekund, maar ga ik 14 jaar later wel aankunnen? Dat is natuurlijk een vraag die onbeantwoord zal blijven als ik het niet probeer.
Voorlopig zit ik nog met te veel vragen om een duidelijke beslissing te kunnen nemen, maar tijd brengt raad (hopelijk).