Sunday, April 30, 2006

Brief aan mijn ex-lief

Wat begon als een kalverliefde tussen 2 tieners is uitgegroeid tot een duurzame vriendschap.
We hebben veel lief maar ook veel leed gedeeld. Wie had kunnen denken dat die kus op een onnozel fuifje onze verdere toekomst ging bepalen?
Ik zal nooit vergeten hoe je mij op Cuba verdedigde toen een animator mijn 2de graads verbrandde schouders vast nam. Of de dagelijkse telefoontjes naar mijn werk als jij al thuis was van je werk, gewoon om te horen hoe het met mij was en om je dag te vertellen.
Er zijn nog zo van die dingen die ik niet zal vergeten. Hoe je op een dag aan mijn school stond met 1 rode roos in je hand. Elke keer als ik voorbij mijn oude school kom, moet ik daar nog steeds aan denken. Ook de uren dat ik op tram en bus heb gesleten om de afstand van Hoboken tot Merksem te overbruggen omdat we geen van de 2 over een auto beschikten, zijn mij in het geheugen gegrift. Weet je ook nog die keer toen we door het rode licht overstaken en werden tegengehouden door de politie? Vandaag stak ik op dezelfde plaats over (de lichten zijn er nu niet meer wegens wegenwerken en ook de politie was nergens te bespeuren) en die herinnering kwam plots weer boven. Ondertussen weet jij ook wel dat bloemsuiker niet gemaakt wordt door bloem en suiker met elkaar te mengen. Dat was ook meteen het einde van je keukenavontuur voor lange tijd.
Naargelang we ouder werden, verdween de dolle verliefdheid en zijn we uit elkaar gegroeid. Een breuk was onvermijdelijk. De maanden en jaren die daarna kwamen, waren niet gemakkelijk, maar blijkbaar geloofden we allebei rotsvast in onze vriendschap. Het bewijs is er. We zijn een constante in elkaars leven, we zitten elk op een kant van de wipplank met een wankel evenwicht, maar we slagen er in om dit evenwicht te bewaren.
Binnenkort ga je trouwen en ik ben daar blij om, want ik weet dat dat een droom van je is. Eentje die je met mij nooit zou kunnen hebben omdat ik nu eenmaal niet marriage-minded ben. Ik apprecieer het enorm dat ik voor een stuk bij jullie huwelijk betrokken ben. Het bewijst voor mij nogmaals hoe belangrijk onze vriendschap ook voor jou is. Maar als je zou durven nog maar te overwegen om dit huwelijk niet te laten doorgaan dan kom ik je hoogstpersoonlijk voor het altaar slepen! En je weet dat ik daartoe in staat ben....

No comments: