Monday, December 07, 2009
Thursday, November 19, 2009
Schieten
- De baas om te veel missions impossible te geven
- De altijd-behulpzame-collega (jawel, zij die tijd heeft om fotootjes af te drukken, recepten op te zoeken en boekjes te lezen, maar geen tijd heeft om andere collega's een handje te helpen) omdat ze dingen door vertelt die eigenlijk vertrouwelijk zijn.
- De IT man die zijn woede op de baas op mij uitwerkt en die mij depressief maakt alleen maar al door door de gang te sloffen.
- De inzittenden van de dikke mercedessen die onder politiebegeleiding op de linkerrijstook de gewone sterveling voorbijstoven op de E19. Het waren 2 nederlandse nummerplaten, was Balkenende een beetje te laat thuis vertrokken voor het grote diner in Brussel?
- De mede-student die vol enthousiasme een tweede lesdatum deze week voorstelde.
- De prof die pas om 18h15 begonnen is en les heeft gegeven tot 20h20.
Friday, November 13, 2009
Bedenkingen
* Het is mij opgevallen dat in buitenlandse steden, met name Parijs en Berlijn, dat mensen je er gemakkelijker recht in de ogen kijken als ze je passeren op de straat, in de metro of gewoon op de trappen. Ligt het aan de bewoners van deze steden of ben ik gewoon alerter voor oogcontact in het buitenland? Als het laatste het geval zou zijn, moet ik dringend hier thuis ook wat meer alerter zijn voor oogcontact. Wie weet vind ik wel mijn toekomstig lief in de metro terwijl we kruisen op de trappen (en nee, ik wil hier geen grapjes horen over daklozen in de metro...).
** Het is mij niet gegund op campertjes te kopen. 3 verschillende steden, 3 verschillende winkels, 3 verschillende modelletjes, maar steeds weer uitverkocht in mijn maat. En in de koekenstad vind ik mijn keuze niet. Gelukkig heb ik nu dit gevonden. Ik ga daar toch wel eens gebruik van maken denk ik....
Wednesday, November 11, 2009
Nog grappig
Ah ja, ik heb al eens nederlands gehoord. Het is een rare variant van het duits.
Ja hoor, wij zijn die rare Vlamingen....
Grappig
F: Ah vous êtes françaises?
W: Non, belges.
F: Aah, c'est prèsque la même chose!
W: Oui, presque... *diepe zucht*
Headache
Imagine your headache is a cow.
Imagine your cow in a nice green peaceful meadow just minding its own business.
Now shoot the cow!
Headache gone.
Monday, November 02, 2009
Licht
Toch vraag ik mij soms af wat deze droom betekent. Niet dat ik doorgaans zo veel achter dromen zoek, vaak zijn ze een verwerking van wat we beleefd hebben of een representatie van onze angsten. Maar omdat deze droom al zo lang meegaat, vraag ik me af of er niet iets meer achter zit.
Vandaag in de boekenwinkel, zag ik een boekje staan dat dromen verklaart. Even bladeren naar het woordje "licht" en ik kom te weten dat licht staat voor bewustzijn, verstand, levensvreugde. Er is ook sprake van het licht op het einde van de tunnel en dat wil dan weer de dood zeggen.
Het ontbreken van licht zou kunnen zeggen dat ik van mezelf vind dat ik niet zal dood gaan, maar er is geen sprake van een tunnel en ik ben realistisch genoeg om te beseffen dat ik ooit wel eens zal doodgaan. De volgende interpretatie is dan dat ik van mezelf vind dat ik niet bewust genoeg door het leven ga, dat ik niet genoeg verstand heb. Ik kan mezelf een heleboel slechte eigenschappen en mankementen toeschrijven, maar ik weet wel van mezelf dat ik niet dom ben. Ik ben geen genie, maar ik ben niet dom. Misschien omdat ik dit nu weet van mezelf, dat het nachtlampje wel werkt.
Dat ik niet bewust genoeg door het leven, daar ben ik me wel van bewust. Ik mis vaak kleine signalen in mijn omgeving. Ik ben verschrikkelijk in het onthouden van belangrijke evenementen in het leven van anderen. Daarom heb ik nu in dezelfde winkel een boekje gekocht over mindfullness. Een simpel boekje, niet te veel pagina's, gewoon een inleiding tot mindfullness.
Even bladeren door het boekje brengt al gauw aan het licht dat ik blij zal zijn dat ik niet al te veel geld heb uit gegeven aan dat boekje. Als oefening het bestuderen van een rozijn werkt alleen maar op mijn lachspieren. Ik zie mezelf al een rozijn bestuderen! Ik ga het boekje in ieder geval lezen, maar ik vrees dat ik als een bulldozer door het leven zal blijven gaan, met weinig of geen aandacht voor mijn omgeving. Opgepast! Hier komt bulldozer Mina! Iedereen aan de kant!
Monday, October 26, 2009
Voor en Na
Tijdens:
Nu is het nog wachten op het werkblad (vermoedelijke levering rond 5-6 november) en dan is het nog een vloertje leggen en schilderen... Piece of cake!
Saturday, October 24, 2009
Friday, October 23, 2009
Vanavond
Mijn eerste zelfgekookte maaltijd in een lange tijd, geserveerd op een echt bord (geen plastieken of in een potje) en opgegeten met mes en vork en om het geheel af te maken, gezeten aan tafel.
Mijn eerste ijsje uit de nieuwe vriezer, direct gevolgd door een tweede (Magnum double caramel voor de kenners) en het vergt heel wat karakter om ook niet het derde op te eten.
En terwijl ik dit typ, piept de superdeluxenagelnieuwesuperpropere microgolf met mijn eerste tasje thee.
Als je het nog niet zou door hebben, mijn nieuwe keuken is geleverd en geplaatst en ik ben er supersupersupersuper content mee.
Thursday, October 08, 2009
Boos
Ik weet alleen niet goed op wie ik boos moet zijn en das ambetant.
De kleding die ik deze week al heb aangetrokken slingert heen en weer tussen dikke wintertruien en zomertopjes. Het is natuurlijk wel spijtig dat ik deze kledij telkens op de verkeerde dag heb aangetrokken.
Dinsdag werd er 21 graden voorspeld, dus aangepast lichte kledij. Heb ik heel de dag kou gehad. Men was er blijkbaar vergeten bij te vermelden dat het om 21 graden Fahrenheit ging!
Woensdag ging de voorspelling wederom naar de 21 graden, maar nu gingen ze mij niet meer hebben, dus dikke trui aan. Was me dat een verkeerde gok...
En dan is er nog de regen. OK, als het binnen regent omdat het raam openstaat terwijl je thuis bent en wakker bent, daar valt niks tegen in te brengen. Ik had maar beter moeten opletten en direct de ramen dicht doen. Maar 's nachts wakker worden omdat je natte voeten hebt (mijn voeten liggen vlakbij het open raam en 's nachts het raam dichtdoen is echt geen optie), vind ik echt niet leuk meer. De nacht dient om te slapen, niet om voeten te wassen.
Maar op wie moet ik nu boos zijn? Frank De Boosere heeft zijn deel gisteren al gehad toen hij in de gietende regen op zijn fietske naar huis reed. Net zoals mijn toffe collega L. trouwens. Naar zijn zeggen zag hij er uit als een verzopen poedel tegen dat hij thuis was.
Gelukkig schijnt vandaag de zon en verdwijnt daarmee de boosheid een beetje. Maar zowel de weerberichtlezers op de radio als allerhande weergoden (Griekse, Romeinse en Noorse) hebben het deze week toch wel al mogen aanhoren.
Hopelijk gedragen ze zich vanaf nu allemaal wat beter. Anders zal ik het hen volgende week eens allemaal persoonlijk gaan duidelijk maken! Ze zijn gewaarschuwd.
Sunday, October 04, 2009
Eerlijk
Vandaag was het niet mijn hoofd dat ik was kwijt gespeeld, maar wel mijn portefeuille. Ergens tussen de auto en de parking van de Gamma had hij besloten om verstoppertje te spelen. Ik wist zeker dat ik hem 10 minuten er voor nog had vastgehad want ik had gecontroleerd of ik wel kleingeld had voor "het karreke" want 2 zakken van 25 kg egalisé draag je niet zo maar onder je arm. Aangekomen op de parking was mijn portefeuille dus foetsjie. In 7 haasten terug naar huis in de veronderstelling dat hij boven in de zetel de luiwammes lag uit te hangen. Niets in de zetel, niets op tafel, niets in de badkamer, zelfs geen portefeuille in de ijkast of op het toilet. Jep, ik kan dingen soms op de raarste plaatsen wegleggen. Dan maar de auto onderste boven halen, ook zonder resultaat. Dankzij de helpende hand van lieve ouders kon ik toch nog de egalisé gaan halen en toen begon pas de zoektocht. Nogmaals in de living, de auto, zelfs de straat op en neer gelopen, maar niets te vinden. Er zat wel wat cash in, maar het ergste vond ik vooral het loopwerk voor identiteitskaart, rijbewijs, bankkaarten, etc...
Gelukkig voor mij belde er vanavond een vriendelijke overbuur met de melding dat hij mijn portefeuille had gevonden. Hij (de portefeuille, niet de overbuur) lag onder zijn auto (die van de overbuur, niet de portefeuille). Alles zat er nog in: pas, bankkaarten, rijbewijs, zelfs de maaltijdcheques. Alleen het cash geld was er uit. Waarschijnlijk is de portefeuille gevonden door een stel rotjochies die snel een extra zakcentjes "verdiend" hadden, maar er geen idee van hadden wat ze met bijna 100 euro aan maaltijdcheques konden doen.
Spijtig van het geld, maar ik ben toch content met zulke goeie buren want het bespaart me heel veel loopwerk.
Eind goed, al goed.
Friday, October 02, 2009
Vraagstuk: filosofie vs wetenschap
Thursday, September 17, 2009
Mee
De ijskast en het fornuis die beide op 3 dagen verkocht zijn en dan "moet" ik toch wel naar Ikea Gent voor de nieuwe verlichting want deze is niet verkrijgbaar in Wilrijk. Van een tegenvaller gesproken ;-)...
Ondertussen tel ik af: nog 36 dagen en alles is voorbij.
Wednesday, September 09, 2009
Content
Ik denk dat ik een jaar of 18-19 moet zijn geweest toen ik het schijfje in mijn bezit heb gekregen. Ik kan mij herinneren dat mijn toenmalig lief er niks aan vond en vooral de teksten nogal stom vond. "My baby, she's alright, she's sleeping with another guy".
Zoals het toen de gewoonte was, heb ik de cd op de b kant van een casette gezet (op de A kant stond Derek and the Dirt, een ander obscuur Belgische groepje) en die b kant dan ook totaal grijs gespeeld. Tot het casetje er letterlijk en figuurlijk de brui aan gaf en zich liet opeten door de cassettendeck.
Sindsdien ben ik op zoek naar de cd's van desbetreffende groep. Tevergeefs, want in geen enkele CD winkel onder z-divers vind je Ze Noiz. Tot ik herinnerde waar ik de cd'tjes initieel had gevonden, nl. de bibliotheek van Hoboken. Een kleine opzoeking op internet wist mij te zeggen dat de bib deze cd's nog altijd in zijn bezit.
En sinds gisteren heb ik ze voor 4 weken in bezit. Je kunt je niet inbeelden hoe content ik hiermee ben. Supercontent dus.
Lang leve de bib!!!
Thursday, August 27, 2009
Varken
En dan heb je natuurlijk mannen die hors categorie zijn. Dat zijn geen vervelende muggen meer, maar ronduit varkens. Ik vermoed zelfs dat het woord klootzak in dit geval meer dan geoorloofd is.
Het is dat soort mannen dat zichzelf heel wat vindt als hij anderen in de grond kan duwen. Bij voorkeur zijn de slachtoffers verbaal minder sterk of onzeker over zichzelf of veel jonger dan hijzelf. Of al deze factoren samen.
DB is zo een man. Ik zou hier graag zijn naam voluit schrijven, maar ik wel geen proces wegens smaad aan mijn broek krijgen, hoewel ik de kans klein acht dat hij een regelmatige lezer is. DB is al langer gekend bij ons. Een boer eerste klas met weinig of geen bedrijfsethiek. Hij draait er zijn hand niet voor om om klanten van ons te pikken door gewoonweg onze artikelen en productie processen schaamteloos te kopiëren. Bedrijfsspionage noemen ze dat. Dankzij dit incident mocht hij geen stap meer op ons bedrijfsterrein zetten.
Dankzij wat hij vandaag gedaan heeft, maakt hij ook geen kans meer om hier ook maar 1 artikel te kopen. Het is wel héél gemakkelijk om een jobstudentje, die het Nederlands niet helemaal machtig is en uiteraard ook geen jarenlange werkervaring heeft, vlakaf te zeggen dat ze slecht is in haar job enkel en alleen omdat ze zijn naam niet helemaal begrepen had. Het arme kind was helemaal ondersteboven van zijn opmerking. En ik, ik had veel zin om hem terug op te bellen en te zeggen dat hij iemand van zijn eigen kaliber moest aanpakken in plaats van nietsvermoedende jobstudentjes. Gelukkig heeft onze baas op dat gebied een enorm groot rechtvaardigheidsgevoel en springt hij in de bres voor zijn medewerkers. Zijn standpunt was duidelijk: het is tegen ons beleid om met varkens samen te werken.
Nah! Net goed! Eigen schuld, dikke bult, maar ik vrees dat DB er totaal geen besef van heeft dat hij wat verkeerd heeft gedaan.
Thursday, August 20, 2009
Zon
Er zijn mensen die verbranden en rood blijven.
Er zijn mensen die onmiddellijk bruin worden en dit ook blijven.
Er zijn mensen die een heel jaar door een chocolade kleurtje hebben en als ze richting mokka gaan, klagen ze dat ze er "bleekjes" uit zien. (En nee, ik heb het niet over mensen afkomstig van het Afrikaanse continent of andere contreien waar men van nature een chocolade kleurtje heeft).
En dan zijn er mensen die ten hoogste het kleurtje van aardbeienyogurt met heel weinig aardbeien krijen, die niet verbranden, wel vervellen en onmiddellijk terug de kleur van gewone yogurt krijgen. Het zijn ook die mensen die als ze zonnecrème factor 50 opsmeren, ze zo wit als een blanco blad papier worden.
Ne mens zou van minder gefrustreerd worden!
Friday, August 14, 2009
Full Monty
Gisteren werd dat liedje op de radio gespeeld en plots zag ik de kont van mijn baas toch wel beginnen bewegen op het ritme van het liedje. 2 andere mannelijke collega's ging links en rechts van hem staan en met 3 op een rij begonnen ze de nodige danspasjes uit te voeren.
Ik knipperde een keertje met mijn ogen en zat onmiddellijk terug in de werkelijkheid met aan de andere kant van mijn bureau een baas met zijn neus diep in de inventaris van juli.
Om eerlijk te zijn, ik had ook niet willen weten hoe deze fantasie had afgelopen. Some things are better left unknown :o).
Tuesday, August 11, 2009
Katsjapépé
- Men neme 100 gr lange pasta per persoon, genre spaghetti. En ja, het moet lange zijn, want korte zou even grote heiligschennis betekenen als mayonnaise in je pastasla draaien.
- Kook de pasta beetgaar en licht gezouten water.
- De afgegoten pasta drop je vervolgens in een diep bord en je giet er wat olie over.
- Nu nog ferm bestrooien met zwarte peper. Witte mag ook, maar zwarte geeft een mooier effect.
- Tenslotte het geheel afwerken met vers gemalen of geraspte pecorino.
Simpel en super lekker en het heet caccia pepe (of zoiets in den aard - voor de uitspraak: zie titel)
Friday, July 24, 2009
Tiens
Het bloed stond letterlijk in mijn schoenen. Il faut souffrire pour être belle, maar moet dat nu zo echt zo pijnlijk zijn?
Gisteren een tweede poging om mijn droomschoenen in te lopen (er komen enkele feestjes aan en dan wil ik ze echt wel aan mijn voeten hebben, die schoenen), dit maal gewapend met superdesuper pleisters. Ze blijven dagen op je voet kleven, zelfs als je er mee doucht. Waarom komen ze dan nog geen 24 uur later van mijn voet gerold?
Waar ik me echt over verbaasd heb, is dat het een kleine 2 weken geleden brandalarm was op de luchthaven van Milaan. En iedereen bleef gewoon staan of zitten of hangen. Zelfs het personeel deed niets. Gelukkig was het vals alarm, maar als het echt had geweest, hadden we allemaal geroosterd geweest, zoals spek op een bbq. Mensen zijn echt wel kuddebeesten (in dit geval varkens die lekker spek leveren), zo lang er niet eentje het hazenpad kiest, blijven ze allemaal staan. Zijn we dan allemaal zo gewend aan allerhande alarmen dat we zelfs niet meer opkijken bij een brandalarm op een plaats als een luchthaven?
Thursday, July 16, 2009
Puber
Zo ook gisterenavond.
Tot ik even naar beneden keek en zag waar zijn neus bijna tussen stak...
Welke jongen van bijna 12 zou daar nu niet graag met zijn neus tussen steken???
Tuesday, July 14, 2009
Jarig
Ik: Proficiat? Waarvoor?
Collega E.: Voor je verjaardag natuurlijk. Jij bent vandaag jarig.
Ik: Nee hoor, niet vandaag.
Collega E.: Je moet niet doen alsof, ik weet wel dat jij vandaag jarig bent.
Ik: Ik ben heus niet vandaag jarig hoor. Ik ben vrijdag jarig.
Collega E.: Echt? Ben je daar wel zeker van?
Ik: euh... ja... ik ben er vrij zeker van.
Collega E.: Nu was ik er echt van overtuigd dat jij vandaag jarig was.
Ik: Zou het je geruststellen als ik eens even mijn identiteitskaart ga checken?!?
...
Algemene hilariteit onder de rest van de collega's. *Zucht* ze bedoelt het niet slecht hoor, maar soms is het wel vermoeiend...
Friday, July 03, 2009
Frustratie
Zo heb ik er toch nog iets aan...
Tijdsbepaling
Trouwens, wist je dat :
- het om 4h15 al licht begint te worden?
- de vogeltjes beginnen fluiten om 4h30?
- de zomerbar spectaculair verbeterd is?
Thursday, July 02, 2009
Geschift
Ik ben geen gemakkelijk persoon als het op zomerschoenen aan komt. Ik vind mijn voeten afgrijselijk in sandalen en heb altijd schrik dat mijn tenen er om 1 of andere reden vandoor zullen gaan als ik ze niet stevig inpak. Bovendien is er dit jaar een bijkomend probleem. Ik weet welke schoenen ik wil. Deze:
Helaas kosten de verzendingskosten meer dan de schoen zelf en dat heb ik er niet voor over. Dus is het op zoek gaan naar een substituut en dat heb ik tot nu toe niet gevonden. Ik vrees dat mijn brein geen andere vorm van zomerschoen zal accepteren.
Wat ik wèl gevonden heb, is een ongeloofelijk sexy stel laarzen. Winterlaarzen wel te verstaan. Daar zat ik dan, buiten 30 graden en ik maar winterlaarzen passen. Ik was er op slag stapelverliefd op en heb ze met pijn in het hart netjes terug gezet. Maar ik beloof dat ik volgende week nog eens ga kijken. Als ik ze dan nog steeds zo mooi vind, is de kans weer een beetje groter dat ik al weet welke laarzen ik volgende winter zal dragen.
Ik kan slechts tot 1 conclusie komen: ik ben volledig geschift!
Friday, June 26, 2009
Dood
Toen ik gisteren om 17h30 het nieuws voor de eerste keer hoorde ging er een rilling over mijn ruggegraat. Ik had geen extra nieuws nodig om te weten dat ze er zelf een eind aan had gemaakt. Ik heb haar altijd een ferme vrouw gevonden. Sexy, intelligent, gedreven, noem maar op. Je kon er niets anders dan bewondering voor hebben dat ze altijd haar zin heeft gedaan met haar muziek. Niet iedereen zou het durven om liedjes van legende Leonard Cohen te coveren. Chapeau dat zij het wel heeft gedaan.
Wie haar de laatste weken op tv had gezien, kon duidelijk zien dat het niet zo goed met haar ging. Het magere gezicht, de doffe ogen, maar toch nog moeite doen om vrolijk en opgewekt te zijn. Het enthousiasme dat ze toonde tijdens de laatste editie van Zo is er maar één was echt, de liefde voor de liedjes en de muzikanten ook.
Hoe erg ik het ook vind dat ze zelf uit het leven is gestapt, ik kan er enkel maar respect voor hebben. Het vraagt moet om zoiets te doen en die moed had ze.
Dat ze nooit vergeten wordt en hopelijk nu de rust heeft gevonden die ze zocht.
Sunday, June 21, 2009
Wednesday, June 17, 2009
Sunday, June 07, 2009
Verwaandheid
Veel zal er misschien niet meer veranderen, maar ik vind het nogal vroeg op al victorie te kraaien.
Weeral een mooi gebaar van verwaandheid en hoogmoedigheid van onze "christendemocraten".
Ze zouden beter eens hun 7 hoofdzonden er op na lezen!
Wednesday, June 03, 2009
Ijskonijn
In ieder geval, onze iso-auditor had geen enkele aandacht voor mijn decolleté. En hij mocht er nochtans zijn hoor, mijn decolleté dan. De auditor mocht er ook best wezen, als hij niet zo hard uit zijn bek had gestonken.
Ingepakt mag mijn boezem er best dan best nog wel wezen, helaas eenmaal ontdaan van de verpakking, zie je toch wel al de werking van de zwaartekracht. Het topje dat ik aan had, was dan ook uitermate geschikt voor een mooi decolleté. Je weet wel, net dat bovenste knopje open zonder dat het eigenlijk nodig is en zonder dat het vulgair wordt.
Aangezien ik niet zo een fan ben van ISO audits, was ik wel bijzonder gelukkig dat ik dit topje met mijn slaapkop had weten aan te trekken. Zo kon ik misschien wel meneer de auditor een beetje gunstig stemmen. Niet dus! Niet 1 (één) keer heeft hij een half oog geworpen op dat ene knopje dat openstond en de sluier een tipje oplichtte. Hij heeft afgedaan bij mij, dat primitief ijskonijn!
Tellen
- Nog 2,5 dagen werken en ik ben met "verlof".
- Nog 12 dagen en ik mag met een gerust hart aan de zomer beginnen.
- 5 dagen later is het tijd voor Our Own Personal Jesus who Enjoys The Silence
- Vandaar is het nog maar een dikke 2 weken voor HET muziek evenement van het jaar 2009
- Enkele verjaardagsfeestjes zijn ook het aftellen waard.
- De uitstapjes naar de 2 mooiste steden op het Europese continent, daar mag ik ook naar aftellen(Londen ligt niet op het continent dus dat reken ik even niet mee)
- In augustus liggen de zomerfilms weeral op de loer. Dat ze het zand maar al klaar leggen.
Wednesday, May 20, 2009
Kleine lijst
- een klein baby-fantje
sooooooooo cute :o)
Wednesday, May 13, 2009
Euthanasie
Ik weet dat ik het eigenlijk niet zou mogen zeggen.
Ik hoop dat niemand zoiets ooit over mij zegt als ik die leeftijd heb.
Bestaat er nergens geen vrijwilligerslijst voor euthanasie op gepensioneerden???
Don't mention the war
Sertainly, sivil servants will reseive this news with joy. Also, the hard "c" will be replaced with "k". Not only will this klear up konfusion but typewriters kan have one less letter. There will be growing publik enthusiasm in the sekond year, when the troublesome "ph" will be replaced by "f". This will make words like "fotograf" 20 per sent shorter.
In the third year, publik akseptanse of the new spelling kan be expekted to reach the stage where more komplikated changes are possible. Governments will enkorage the removal of double letters, which have always ben a deterent to akurate speling. Also, al wil agre that the horible mes of silent "e"s in the languag is disgrasful and they would go. By the fourth year, peopl wil be reseptiv to steps such as replasing "th" by "z" and "w" by " v".During ze fifz year, ze unesesary "o" kan be dropd from vords kontaining "ou", and similar changes vud of kors be aplid to ozer kombinations of leters. Und efter ze fifz yer, ve vil al be speking German like zey vunted in ze forst place....
Tuesday, May 05, 2009
Bedenkingen
Wie wil er mij wat tijd bij breien? Ik kom nog al wat tijd te kort, ziet u?
Wednesday, April 29, 2009
Tuesday, April 28, 2009
Examen
Je weet wel, die dromen die je hebt waarin je plots onvoorbereid op een examen staat en niemand die er begrip voor heeft. Ik ken mensen die 40 (!) jaar nadat ze zijn afgestudeerd nog steeds last hebben van dit soort dromen.
ik heb daar dus geen last van. Tot vorige nacht toch alleszins niet. Alleen ging de droom niet over een examen dat al gepasseerd was, maar over eentje dat nog moest komen. Dat belooft dus voor de komende weken. Hopelijk komen die dromen mij niet iedere nacht teisteren!
Wednesday, April 22, 2009
Duur
Maar af en toe krijg je waar voor je geld. Zoals afgelopen maandag. Volgens de on line lessenrooster stond om 18h een les Geschiedenis van het Dagelijkse Leven gepland. Netjes op tijd verschijn ik in het aangeduide lokaal om te zien dat er nog niemand is. Geen paniek, het is uiteindelijk nog maar 17h50. Vijf minuutjes later begin ik mij toch wel een beetje zorgen te maken, het is en blijft natuurlijk de VUB en die nemen het niet al te nauwkeurig met studenten verwittigen als er een les verplaatst wordt. Om 18h05 stapt Prof. Speedy Gonzalez het lokaal binnen waar ik dus nog steeds moederziel alleen zit. Een beetje social talk, opstellen van het didactisch materiaal en om 18h10 zet de sneltrein prof zich in gang voor de 2 uur non stop geratel. Het is dus een tête à tête geworden, maar veel plezier heb ik er niet aan gehad want ik heb mogen pennen tegen 1000 woorden per minuut. Bovendien kan je het niet riskeren om je aandacht te laten afdwalen want als enige student in de klas, gegarandeerd dat de prof het gezien heeft....
Hopelijk kan mijn eigen geschrift binnen een paar weken nog lezen als ik alles begin te blokken...
Friday, April 10, 2009
Fokkie
Toch doe ik bij deze een warme oproep: Tekenen, die handel....
We want Merel for Minister van Petitie *grijns*
Wednesday, April 01, 2009
Gekookt
Er loopt iets verkeerd tussen de machine die voor warm water zorgt en de sproeier in de douche. Of de waterkraan in de douche. Ze communiceren niet zoals het hoort.
In ieder geval, Being Boiled van The Human League krijgt een heel andere dimensie en ik heb heel veel sympathie gekregen voor kreeftjes.
Monday, March 30, 2009
Afscheid
De zaal waar we tussen ons 20ste en 30ste levensjaar bijna iedere zaterdagavond hebben gesleten, houdt zijn deuren voor het grote publiek vanaf nu gesloten. Eigenlijk wel begrijpelijk, de hoogdagen van weleer zijn nooit teruggekomen. Dan kan je maar beter in schoonheid eindigen. En te bedenken dat het ooit allemaal op een kaas en wijn avond is begonnen.
Men had de boodschap goed verspreid, want voor deze laatste avond mocht Walter minstens 3 generaties Aalmoezeniergangers verwelkomen en was het weer zoeken naar een plaatsje op de dansvloer zoals in the good old days en konden we maar beter een plaatsje een eindje weg van de dansvloer opzoeken als we geen bloedneus of blauw oog als souvenier mee naar huis wilden nemen.
Het was fijn om ook de mensen uit the good old days nog eens terug te zien, hoewel we na een “hey, hoe ist het” tot de conclusie moesten komen dat we mekaar eigenlijk niets meer te vertellen hadden. Er was niets meer dat iedereen nog aan mekaar bond. De Joint, An, Sally, Jan, Rein, Wendy “ik heb u eigenlijk niks te zeggen”, Johan van Gerdje (who the f*** was nu weer Gerdje??), Caroline, Koen, de man die met zijn neus tussen zijn knieën danst, Liesje met de vleugeltjes, (en wie ben ik nog vergeten?). Der mankeerden uiteraard een aantal oudgedienden: Els, Nathalie, Ilse, Bartje X, Ben, Calorina, Stinky en James, …
Sommige dingen zijn over de jaren de heen niet veranderd. Rein die flesjes ophaalt of onozele practical jokes uithaalt. Koen die iedereen in de zaal kent waardoor je zelden of nooit langer dan 2-3 minuten met hem kan babbelen (hoewel hij over de jaren heen heeft bijgeleerd qua trakteren). De platencollectie van Ivo waarvan je tot op de minuut correct bijna kan voorspellen welke plaat de volgende zal zijn (hoewel hij ons wel heeft verrast met Jasper Erkens (jongens, jongens, dat ventje is pas 16 jaar, maar wat hij daar op CD heeft gezet... Niet te doen...))
Zaterdagavond waren we voor 1 avond terug de bende van weleer en het afscheid was hartelijk en moedig en vol hoop (“tot de volgende keer hè”), maar we wisten dat dit de laatste keer was geweest dat we elkaar nog een keer hadden gezien en onderweg naar de vestiaire voelde ik toch wel een traantje achter mijn oogbol prikken, maar die werd algauw weggedrongen door de goede herinneringen aan de avond zelf en aan de voorbije 15 jaar.
Schmutz, bedankt om ons te verwittigen en het is dat ik mijn t-shirtje nog wil aan doen of ik zou het niet meer wassen om ons gezamenlijk Aalmoezenier-zweet er in te bewaren ;-)!
Wednesday, March 18, 2009
Feit
Mijn billen zijn potverdorie helemaal bevroren! Langs de andere kant, dan bewaren ze natuurlijk wel beter :o)
Friday, March 13, 2009
Tuesday, March 10, 2009
Era
Den Aalmoezenier sluit op 29 maart definitief zijn deuren. Op 28 maart worden deze deuren voor de laatste maal opengesteld voor al wie een goede muzieksmaak heeft en nog eens the good old times wil herbeleven.
U bent bij deze gewaarschuwd, kom dus niet af dat u het niet wist...
Dobber
Iemand zei deze middag daarop dat ik dan maar gauw een SOS-pijl moest afschieten zodat ik gered kon worden door een ander schip. En dat is nu net het probleem hè, hoe vertaal je de metafoor van de SOS-pijl naar het echte leven? Ik zal dus eerst moeten uitdokteren hoe ik die SOS-pijl moet gebruiken alvorens hem af te schieten. En hoeveel keer mag ik proberen vooraleer het “game over” is?
Denken in metaforen kan leuk zijn, maar het kan alles nog complexer maken dan het al is…
Sunday, March 08, 2009
Tiens
Ik vraag me dus af hoe pilletjes nu eigenlijk weten op welk plekje in je lijf ze hun werk moeten doen. Een hypothetisch voorbeeldje: ik neem pilletjes tegen een ontstoken zenuw in mijn linker ellenboog. Dat pilletje wordt met een heuse tsunami van water of koffie (afhankelijk van het moment van de dag) naar mijn maag gespoeld, waar het wordt uit elkaar valt in een brij van half en volledig verteerd voedsel. Daar drijven dus die stukjes pil op een zee van maagzuur, koffie en water tussen de brokjes cornflakes of zompige blokjes boterham. Op een gegeven moment vinden de stukje pil hun weg in mijn bloedbaan, maar hoe weten ze nu welke zenuw ze juist moeten bewerken? Ik heb wel miljoenen zenuwbanen en -baantjes. Ik heb hen niet gezegd dat ze specifiek naar mijn linkerellenboog moeten gaan en we kunnen er wel van uit gaan dat pillen geen bewustzijn bezitten, dus zelfs als ik hen zou zeggen, zou dat weinig uithalen.
Mijn beste gok is dat de pilletjes gewoon aan alle zenuwbanen tegelijk beginnen te werken, zo hebben ze de juiste altijd wel mee. Maar helemaal zeker ben ik er niet van....
Thursday, February 26, 2009
Gezien
Toen ik de dame in kwestie later tegen kwam tijdens een toilet bezoek zag ik dat ze een bril nodig had om haar make-up bij te werken. Je kent dat wel, zo'n oma-brilletje in de vorm van halve maantjes (met weliswaar een hip montuur er rond, maar onmiskenbaar een oma-brilletje).
Dit verhaal zorgde voor grote hilariteit in het gezelschap, maar is toch ook wel een beetje triestig. Iemand zou deze dame eens het concept van waardig ouder worden moeten uitleggen...
Thursday, February 19, 2009
Keuze
Het is uitgaan of kleren kopen, maar beide lukt dus echt niet...
Monday, February 09, 2009
Te pletter
Je hangt aan de trapeze en staat (hangt) voor de uitdaging om je los te laten en naar je tegenspeler te springen. Je zwiert voor en achteruit, je goed bewust van het feit dat er geen veiligheidsnet is. Je weegt de voor- en nadelen af. Je tegenspeler zegt herhaaldelijk dat hij je zal opvangen, dat het veilig is, hij zal het bewijzen. Je gaat op je gevoel af, je laat uiteindelijk los en net op dat moment beslist de tegenspeler om toch maar iemand anders op te vangen. En het enige dat jij nog kan doen, is te pletter slagen tegen de grond.
Dat is mij dus overkomen. Weeral. Na lang twijfelen heb ik mij uiteindelijk toch gesmeten en ik ben met mijn smoel hardhandig tegen de grond geslagen. Communicatie zou een oplossing kunnen zijn om te kunnen begrijpen wat er juist gebeurd is, maar daar moet je met 2 voor zijn. Ik heb zoveel twijfels en vragen, maar ik vrees dat ik nooit een antwoord zal krijgen.
Saturday, February 07, 2009
Content
Als er maar iemand content is zekers...
Tuesday, February 03, 2009
Monday, February 02, 2009
Trots
Emma weegt 30 kg + de helft van het gewicht van Bert.
Bert weegt 4/7 van het gewicht van Emma.
Hoeveel wegen ze samen?
Waarschijnlijk voor de meesten onder jullie een makkie, maar ik heb dan ook een totaal onwiskundig brein.
Friday, January 30, 2009
Orde en chaos
Heeft dit nu iets te maken met orde of chaos? Eigenlijk niet nee, maar ik vond het gewoon een leuke aanloop...
Ooit kreeg ik een sms met de volgende boodschap: "Chaos is orde die nog ontcijferd moet worden". Maar het mooie aan chaos is nu eenmaal dat het nog niet ontcijferd is. Je kan er alle kanten mee uit, niets ligt vast, alles is mogelijk. Zo gauw je de orde ontdekt hebt, wordt chaos controleerbaar, verifieerbaar. Als chaos orde wordt, wordt chaos voorspelbaar en in extremis dus ook saai.
Alles wat je onder controle kan houden, kan ook verkeerd lopen. Met frustraties tot gevolg. Onverwachte wendingen staan niet opgetekend en ontketenen een lawine van onvoorziene omstandigheden. Nog meer frustraties stapelen zich op.
Ik heb het geprobeerd, orde te scheppen. Vooral dan in mijn hoofd. Maar ik ben er achter gekomen dat dit echt niets voor mij is. Van orde in mijn hoofd wordt ik zenuwachtig want ik verwacht dat er ieder moment iets kan mislopen zodat mijn zorgvuldig opgebouwd ordelijk hoofd uit elkaar spat. Laat mijn gedachten, kronkels, verpeinzingen en dromen dus maar vrolijk door elkaar buitelen onder mijn schedelpan. Ik vertrouw er op dat ik het juiste er wel zal uitplukken op de juiste moment, ik zal het wel zien als het zo ver is.
Lang leve chaos en al wat er uit kan groeien en bloeien...
Tuesday, January 20, 2009
Saturday, January 17, 2009
Tuesday, January 13, 2009
FOEI!
U heeft een voorbeeldfunctie!! Als senator moet u het goede voorbeeld geven en niet enkel binnen de lijntjes wandelen maar minstens 5 meter van de lijntjes verwijderd blijven.
Of denkt u nu echt dat omdat uw ex-premier, Yves ik-zal-eens-laten-zien-wat-goed-bestuur-is Leterme, dacht het zich te kunnen veroorloven om de scheiding der machten (1 van de basiselementen van een democratie) niet te respecteren, dat u er wel mee weg kon om een achterpoortje te volgen voor een adoptieprocedure?
Of wou u, in goede christelijke traditie, zoals Mozes de zee doen openen en het achterpoortje aan alle Belgische adoptie-ouders bekend maken?
Kan u mij misschien eens uitleggen waarom u zich beter waant dan alle andere kandidaat adoptie-ouders?
Beste Mevrouw Schelfhaut, u zet zich hiermee op hetzelfde niveau als Madonna of Angelina Jolie, alleen zij betaalden er heel veel geld voor en u kan waarschijnlijk zelfs uw vliegtuigticket inbrengen als onkostennota. Het is compleet ongehoord!
CD&V laat zich weer van haar beste kant zien: huichelarij troef!
Aan alle adoptie-ouders: laat jullie tanden zien en maak de politiek duidelijk dat dit echt niet kan. De procedure is voor iedereen gelijk, dus ook voor senatoren.
Namens alle Meters, Centimeters en Suikertantes van kleine Kwatta'kes en Babouche'kes
Friday, January 09, 2009
Ver
- -slaafd: aan mijn nieuwe en elektrische tandenborstel.
- -baasd: de loketbedienden van de dienst bevolking hebben een cursus klantvriendelijkheid gevolgd. De lieve juffrouw wist mij zelfs te zeggen dat ik heus niet de laatste was voor een nieuw paske. Wel lastig dat haar ogen niet in dezelfde richting keken. Dat is nogal moeilijk focussen met zo'n Luc J-effect.
- -spilling: dat waren de 3,5 uur die werden uitgetrokken voor een initiatie Office 2007. Vooral de oudere collega's waren er blij mee. Ik had die tijd toch veel beter kunnen besteden.Al moet ik wel zeggen dat de dame van Xylos het goed en duidelijk kon uitleggen. Toch ook een vermeldinkje waard. Kleine bedenking: daar hebben ze geld voor, maar niet voor de aankoop van een manual. Nog een kleinere bedenking: er zitten wel een paar leuke snuisterijen aan...
Ergernis
- Als een vrouw in een veel te grote gezinswagen het kruispunt geblokkeerd houdt voor alle andere richtingen. Groot is dan de zin om uit te stappen en te vragen of haar rijbewijs samen met de laatste moederkoek werd weggegooid.
- Als BMW rijders denken dat de rijweg van hen is en al van verre met de lichten dimmen om duidelijk te maken dat je aan de kant moet.
Monday, January 05, 2009
Goe bezig
Een dikke kont en wat vet op de heupen zou helpen om diabetes type 2 te vermijden.
En nu met z'n allen in koor: Wij zijn goe bezig ook al zeggen ze van nie...