Hoe zou het eigenlijk zijn met...

... de 800.000 kiezers van Leterme?

Zouden zij zich niet een klein beetje bedrogen voelen? Net zoals de spaarders bij Fortis en Dexia.

Ik ga geen uitspraak doen over de deal met BNP Parisbas. Ik ken te weinig van dat soort dingen om te weten of het een goede al dan niet slechte zaak was.
Maar of je nu premier bent of dokwerker, je moet de werking van het gerecht respecteren en de juiste judiciaire wegen volgen. Niet op een avond in het rond beginnen telefoneren en je er achteraf proberen uit te lullen.

Leterme heeft gedurende bijna 2 jaar mogen bewijzen dat hij incompetent is, dit is de kers op de megalomane taart van machtsgeilheid.

Yves, ga terug naar uw geit!

Vandaag

Vieze kriebelbeesten in mijn bovenste luchtwegen, constant heen en weer slingeren tussen hitte-aanvallen en koude rillingen, gewrichten die pijn doen en longen die uit mijn borstkast willen ontsnappen.

Ja, ja, Carlos heeft een mooi geschenk achtergelaten...

Eergisteren

Iedereen is het er over eens, de fietser is een zwakke weggebruiker. Dit etiket van zwakke weggebruiker leidt volgens mij tot een soort van samenhorigheid tussen fietsers allerhande. Fietsers zouden elkaar moeten steuen door dik en dun, 1 front vorm tegen de westerse heilige koe. Of ze nu hoog op de wielen zitten of laag bij de grond hangen, het speelt allemaal geen rol. Een fietser voelt zich automatisch verbonden met andere fietsers door het label 'zwakke weggebruiker'. Ze komen voor mekaar op en steunen elkaar door wind en regen.

Niets van dat allen dus. Gisteren werd ik voorbijgestoken door een man in een ligfiets die me volgend verwijt naar het hoofd slingerde: "het velopad is nie van aa alliejn hè, verdoemme". Schrok ik me daar een hoedje zeg. Niet alleen van die uitspraak, maar vooral omdat ik plots een geluid naast me hoorde, maar geen fietser zag. Tot ik naar beneden keek dus. En toen moest ik dus uitwijken. Die man had ook gewoon zijn fietsbel kunnen gebruiken om aan te kondigen dat hij er aan kwam in plaats van zoals een dief in de nacht mij proberen voorbij te steken.

Toen ik 20 minuten later thuis kwam, voelde ik mij nog steeds in de spaken getrapt door deze uitspraak. Daar ging mijn illusie van het perfecte fietsersverbond aan diggelen.

Vorig weekend

Had ik me daar toch zo'n gevoel van "tiens, dat wil ik toch misschien ook wel..." Geen abnormaal gevoel gezien de omstandigeheden, maar het blijft wel voortduren en enkel al daarom verdient het een introspectief onderzoek.

Ondertussen mogen kandidaten zich al aanmelden hoor ;-)

Doncker

Ik durf TMF al eens op zetten als achtergrondgeluid (ik weet het, daar is héél wat lef voor nodig). Meestal is de muziek die ze geven heel mainstream. Niets dat uit de band springt.

Tot ze vanavond hun kijkers de groep Doncker serveerden. Het is waarschijnlijk niet de meest vernieuwende band in de metal scene, maar het is fijn om nog eens een Belgische groep te horen die zo van jetje geeft (er zijn er ongetwijfeld nog vele anderen die ook een kans verdienen). Een hoog Channel Zero gehalte, maar dat vinden we niet erg. Hopelijk stoppen ze bij StuBru eens eindelijk met het kontlikken van de zachtere Belgische artiest of de broekventjes die amper een gitaar kunnen vasthouden en krijgen deze mannen een kans in de gewone programma's en niet alleen in Whiplash.

Check out http://www.youtube.com/watch?v=59ULTO31iEw&feature=related en overtuig uzelf...

Adem

Deze nacht houdt heel de wereld zijn adem in.

Hopelijk eten we morgenvroeg O Bammetje met choco.

Beter?

Vrienden hebben een vreemde manier om je beter te doen voelen...

K: Je hebt gisteren niet veel gemist, maar het was wel beter dan een avond voor tv hangen. Wat heb je gisteren dan eigenlijk nog gedaan?
Ik: Voor tv gehangen...

*Humpf*Stomme enkel*Humpf*

Gek

Hoe maak je je collega’s zo gek als een achterdeur – in 2 lessen:

Les 1: Neurie een hele dag lang, met wisselende volumes, toonhoogtes en intonaties de titelsong van Indiana Jones.

Les 2: Zorg er voor dat je reflexen in optimale conditie zijn om vliegende projectielen zoals nietjesmachines en perforators op tijd te ontwijken.

En dan nu allemaal uit volle borst: Tadadataa Tadadaaa Tadadataa Tadadadada

Bubbels

Mijn collega's en ik drinken champagne bij onze boterhammetjes 's middags...

Crisis? Waar? Voor wie?

Lotto

Ticketten voor een concert in het Sportpaleis bestellen is nog moeilijker dan de lotto winnen lijkt mij.

Het was onze bedoeling om vandaag ticketten te bestellen voor James, Lars en de rest, maar het lot besliste daar anders over. Gisteren hadden we nog een sprankeltje hoop. Metallica is immers al 2 jaar op rij naar de festivals in België gekomen, de meeste die-hard fans zullen hen dan wel gezien hebben. Misschien hadden wij dan toch nog een kansje om binnen te geraken. Helaas pindakaas, stipt om 8h waren de lijnen al bezet. Ik ben blijven bellen tot een ongeveer 9h en dan heb ik het opgegeven. Wat mij nog het meeste stoort, is dat er om 8h20 al ticketten werden aangeboden op E-bay!

Ach ja, we hebben Metallica al gezien (2x zelfs), dus James en consoorten zal wel zonder ons kunnen. AC/DC had nog mooier geweest om die aan het werk te kunnen zien, maar dat zal wel voor eeuwig een droom blijven. Tenzij ze natuurlijk volgende zomer naar GMM komen (dit is een warme oproep voor de organisator) en voor 1 keer eens in de plaats van Iron Maiden afsluiten.

Hmmmm

God vrijgesproken wegens geen vast adres

Een Amerikaanse rechter heeft een rechtszaak tegen God verworpen. De rechter oordeelde dat God niet kon gedagvaard worden omdat beklaagde geen adres heeft. Dat meldt de BBC op haar website.De senator van de staat Nebraska, Ernie Chambers, was het proces gestart en gaat nu misschien in beroep tegen de beslissing. Hij wilde via de rechtszaak de "dood, vernieling en terreur" stoppen die God veroorzaakt. Rechter Marlon Polk zei in zijn vonnis dat de eiser de beklaagde moest kunnen bereiken opdat het proces zou kunnen doorgaan. "Aangezien de rechtbank vindt dat de genoemde beklaagde nooit kan gedagvaard worden, wordt deze zaak verworpen", schreef de rechter in zijn vonnis.

Gelezen op www.zita.be

Krediet

De crisis woedt misschien nog op volle kracht, maar dat laat ik niet aan mijn hartje komen. De eerste afspraken zijn gemaakt voor enkele renovatiewerken te laten uitvoeren en ik heb me voorgenomen om geen 10 jaar meer te wachten met die keuken van mijn dromen. Liever al mijn geld in mijn thuis steken dan al mijn geld foetsjie in 1 of andere hoge pief zijn zakken.

Ik zou zelfs kunnen zeggen dat deze crisis mij een echte schop onder mijn kont heeft gegeven (en nee, ik zoek geen andere vrijwilligers om dit nogmaals te doen). Ik ga niet alleen al mijn spaarcentjes uitgeven, ik ben ook nog eens van bank veranderd. Een bank die geen centen aanrekent voor verrichtingen of credit cards. Ik ben geen voorstander van dit soort kaarten, ten minste niet voor mezelf en diegene die mijn familiegeschiedenis kent, zal ook begrijpen waarom. Maar in voorbereiding van de Grote Reis in 2009, ga ik toch wel al een Visa-kaart bestellen. En weet je wat mijn eerste aankoop met deze Visa-kaart zal worden? Schoenen!!! Het is riskant, ik weet het, maar af en toe moet je al eens van living on the edge doen.

Deze zullen het worden, binnen enkele weken zijn ze van mij!

Genant

Vanavond afgesproken met een collega die eens naar mijn dvd's zou komen kijken. Dus na het hollen snel iets eten en dan de douche in. Collega zou rond 21h komen. Tijdens de douche: de bel. SHIT! Collega is veel te vroeg... Daar sta je dan met enkel een handdoek ter beschikking en haar dat nog half onder de conditioner zit. In zulke situaties kan een mens zich toch wel razendsnel afdrogen en aankleden.

Gegarandeerd genant voor beide partijen...

Nogmaals crisis

Open nu een spaarrekening bij Fortis

en ontvang een gratis spaarvarken!

Duidelijk

Eén ding is wel duidelijk geworden door de crisis in de financiële sector: mensen heb nood aan duidelijkheid!

Gedurende maanden horen we wel dat het rommelt in de verte en dan plotsklaps, zoals een donderslag bij heldere hemel, gaan onze banken failliet alsof het uitverkoop is.
Als je op die moment naar het nieuws kijkt of luistert, kan je er kop noch staart van maken. De nieuwsredactie gaan er blijkbaar van uit dat iedere Belg economie heeft gestudeerd. Ik heb zelfs niet de moeite genomen om die inspanning te leveren.

Lang leve dus de bazen en Paul d'Hoores van deze wereld die zo'n dingen op een simpele maar duidelijke manier kunnen uitleggen. Zij zijn de echte helden!

Crisis

Ik denk wel dat iedereen het er over eens is, er is een crisis. Niet enkel ligt onze "regering" op zijn gat, ook de banken leggen er het bijltje bij neer.

Over wat de oorzaak is, heb ik me het volgende laten vertellen:

• Er was een krediet-crisis in de VS doordat Amerikaanse banken te gemakkelijk woonkredieten verstekten aan mensen die het zich niet konden veroorloven en uiteindelijk hun lening niet meer konden terug betalen. Sommige van deze mensen konden het misschien wel betalen, maar werden geraakt door een terugval van de economie, verloren hun werk of hadden andere tegenslagen. Gevolg: ze konden hun lening ook niet meer betalen. Het kan ieder van ons die een woonkrediet heeft ook overkomen. Oorzaak van de kredietcrisis zou de toenemende concurrentie tussen de banken zijn. Als je bij de ene bank geen lening kan krijgen omdat het onverantwoord is, dan ga je toch gewoon naar de volgende...
• Door de kredietcrisis geraken de banken in financiële problemen. Ergens wel logisch hè, als je meer geld uitgeeft dan dat je binnen krijgt, heb je een probleem. Daar moet je geen economie voor hebben gestudeerd om dat te begrijpen.
• De Amerikaanse regering met Bush voorop vat het plan op om de banken te redden door er extra geld in te pompen. Dit plan wordt echter door hun Congres en Senaat afgeschoten.
• Hoe komt die crisis dan naar Europa? Blijkbaar zijn alle grote Europese banken gelinked aan de grote Amerikaanse banken. Gedurende jaren werd er vanuit de Amerikaanse banken een wanbeleid gevoerd en sluisden zij hun schulden door naar hun Europese filialen. Gevolg: Fortis en Dexia staan op de rand van bankroet en onze regering beslist om ons belastingsgeld te gebruiken om deze banken een extra steuntje in de rug te geven.

Het is verontrustend om te horen en te zien dat grote banken het zo moeilijk krijgen. Gelukkig hebben we hier in Europa nog een soort vangnet voor onze centjes, tot op zekere hoogte, maar ondergetekende zit bijlange nog niet aan die hoogte.
Waar ik wel gemengde gevoelens over heb, zoals de meesten onder ons waarschijnlijk, is het feit dat de regering onze belastingcentjes gebruikt om een reddingsoperatie op poten te zetten. Langs de ene kant zou je kunnen zeggen dat het een solidariteitsactie is. Grote banken die failliet gaan, dat zorgt voor massale werkloosheid. Ik vermoed dat het ook niet zo'n goed iets is voor de economie als we banken zouden laten failliet gaan. Het gaat al niet goed, dan zou het alleen maar nog slechter kunnen gaan. Maar ik ben natuurlijk geen economist, ik kan misschien de bal compleet mis slaan. Langs de andere kant zou je kunnen redeneren: "Laat die banken maar failliet gaan. Eigen schuld, dikke bult". Inderdaad, als je als kleine zelfstandig failliet gaat, zal de regering ook niet bijspringen om je zaak toch nog te redden. Maar je kan een 1-mans-zaak, zelfs een kmo met 80 werknemers, nauwelijks vergelijken met een bedrijf als Dexia of Fortis. Het is een lastige stelling om je over uit te spreken.

Ik vrees wel dat we het de komende maanden (misschien zelfs jaren) nog heel moeilijk zullen krijgen. We zijn dus gewaarschuwd. Hoogmoed komt voor de val...

(Bedenking: als deze crisis 10 jaar later zou zijn gebeurd, had het 100 jaar na de historische beurscrash van 1929 geweest... En we weten allemaal wat er in de daarop volgende jaren is gebeurd. Oppassen dus voor demagogen en volksmenners die in de komende maanden zullen opstaan)

Soms vraagt een mens zich af

Zou deze crisis nu de prijs zijn die we betalen voor de hoogmoed van het kapitalisme?

*GEEUW*

• Gevecht met een afschuwelijk monster waarbij het monster mijn hoofd opeet.
• De Titanic die zinkt
• De A-bom die jaarlijks ontploft en totaal ongevaarlijk is. Toch vind ik het nuttig om een aantal boeken en cd's in te pakken, kwestie van niet alles kwijt te zijn als er toch geplunderd zou worden.
• Bomalarm in een winkel centrum, alle elektriciteit wordt afgesloten, maar iedereen blijft gewoon verder doen alsof er niks aan de hand is. Alleen de parfumwinkel waar ik mij in bevind, wil eerder wachten tot het licht terug aan is vooraleer mijn flesje parfum af te rekenen.
• Waarom ben ik in een parfumwinkel? Omdat 1 van mijn collega's wist te zeggen dat ik een uitgesproken mannelijke geur heb.
• In de gangen van de metro kom ik ex tegen die er voor gekozen heeft om als dakloze door het leven te gaan. Weliswaar een luxe dakloze, want 1x per week gaat hij naar huis om te douchen. Ik vertel hem dat ik van plan ben om naar het buitenland te verhuizen. Ik hoop dat hij mij zal tegenhouden, maar helaas het kan hem niets schelen. (bedenking: soms zijn dromen blijkbaar toch een weergave van de realiteit)

Dit heb ik allemaal deze nacht gedroomd. En dan verschiet ik er van dat ik deze morgen nog moe was....

Woeha!

Zojuist gehoord in het tv-programma "Beauty and the Geek":

Vraag: Wat zou jij doen om vervuiling tegen te gaan?

Antwoord: Ik zou iedereen aanraden om minder gas-producerend voedsel te eten zodat je minder scheten moet laten. Dat helpt alvast voor de luchtvervuiling. En je mag ook de vuile luiers van je baby niet in de tuin gooien want dat is grondvervuiling.

En dan denk ik met 1 opengetrokken wenkbrauw: Owkaaay...

Hopelijk zijn die 8 beauties niet representatief voor alle Amerikanen, maar je mag natuurlijk niet te veel verwachten met zo'n president...

Indrukwekkend

Peulis

Zet twee hippe stadskippen in een auto en richt deze auto richting "einde van de beschaving waar men kan twijfelen of de mensen er nog wel Nederlands spreken".

Wat is het resultaat denk je?

Jep, de slappe lach ergens in Peulis ter hoogte van de Groothooftlei, wat in werkelijkheid een zandweg met grootheidswaanzin is.

Straf

Dit is de straf die je krijgt als je iets vergeet op je werk...

Slaap

Als je iets niet kent, kan je het ook niet waarnemen,

maar bestaat het daarom ook niet?

Ontsnapping

Er ligt een dop op ons dak! (wit stipje ongeveer midden op de foto)

De eerste gedachte die in mij op komt: "Hoe komt die daar en waarom ligt hij daar?" Feitelijk zijn dit 2 gedachten, maar daar gaan we nu geen muggen over ziften hè. Die nano-seconde verschil wil ik deze keer gerust negeren.

Dit zijn alvast enkele mogelijke verklaringen:

• Dit dopje is de voorbode van een heel leger doppen dat op punt staat te ontsnappen. Zij hebben geen zin om heel hun leven op een fles te staan en verkiezen daarom de vrijheid. Dit eenzame dopje was er op uit gestuurd om de weg te verkennen, helaas is hij nooit verder geraakt dan het dak en zijn zijn lotgenoten ondertussen al over heel Europa verspreid.
• Mijn collega's zijn een nieuwe rage aan het bedenken: je dak isoleren met plastiek dopjes. Goed voor onze omzet en bovendien verkrijgbaar in iedere denkbare kleur. Stel je maar eens voor welke mooi taferelen je daarmee op je dak kan maken.

Voor wie er nog aan zou twijfelen, we zitten zo ongeveer in de kalmste periode van het jaar dus tijd genoeg om de fantasie te laten werken...

Boenk

Een ijselijke *AAAAAHHHHH* gevolgd door een doffe *BOENK*. Geschrokken collega's waren getuige van hoe ik naast de stoel ben gaan zitten.

Ik blijf er van overtuigd dat de stoel iets tegen mijn kont heeft en op het laatste nippertje is weggesprongen!

Basis of luxe - vervolg

Enkel even ter verduidelijking: in onderstaand stukje verbaas ik me niet over de verontwaardiging van de gedupeerde reizigers, noch wijs ik de stakers met de vinger.

Ik ben er enkel over verbaasd dat de dienstverlening in onze luchthaven door VLD beschouwd wordt als een basisbehoefte. Ik dacht altijd dat het niet invullen van een basisbehoefte (eten, drinken, onderdak, geneeskundige zorgen) tot iemands dood kon leiden. Ik dacht dat de kern van een basisbehoefte er in bestond dat je leven dus ernstig in gevaar kon komen als ze niet wordt voldaan.

Hoezeer de hedendaagse Westerse mens zijn vakantie ook verdiend heeft, ik vermoed (maar kan er dus volledig naast zitten) dat er nog altijd niemand zal sterven omdat hij/zij zijn bagage een paar dagen later heeft. Tenzij die persoon zich natuurlijk zodanig opboeit dat zijn hart er van ontploft.

Ik geef toe, het is lastig, van verlof terug komen of in verlof vertrekken in het midden van zo een staking, en ik zou waarschijnlijk ook flink vloeken moest ik maandag op Zaventem hebben gestaan maar als we eerlijk wezen... Er zijn ergere dingen in het leven...

De dienstverlening op een luchthaven als een basisbehoefte beschouwen vind ik er net iets over en het ruikt naar gemakkelijke stemmenronseling voor de volgende verkiezingen.

Basis of luxe

Deze morgen met een halve slaapkop gehoord dat VLD wil dat er in de toekomst een minimum dienstverlening op de luchthaven wordt voorzien in geval van staking. "Want", zo luidde het commentaar, "een basisbehoefte als het openhouden van een luchthaven mag niet omwillen van een staking in gevaar worden gebracht".

Vooral die laatste zin deed mijn rechter wenkbrauw (nee, niet de linker, die sliep nog) toch wel eventjes de hoogte in schieten. Ik hoop dat mijn oren nog te slaperig waren om dit nieuwsbericht goed te hebben verstaan. Ik heb altijd al gedacht dat voedsel, onderdak, educatie, gezondheidszorg basisbehoeften waren, niet de werking van een luchthaven. Hoe verkeerd draait onze wereld als mensen door het lint gaan omdat hun vakantie niet begint of eindigt zoals het al maanden van te voren gepland was?

Ik volg de liberale gedachte dat iedereen iedere kans moet krijgen zichzelf te ontwikkelen en verbeteren zo veel als mogelijk, maar wat betreft bovenstaande uitspraak, denk ik dat VLD eens dringend zijn prioriteiten op een rijtje moet zetten.

Moord

Dat gaat men binnenkort doen voor mijn lijf. Daarom dat men dan ook zal zeggen "daar gaat die griet met dat moordlijf".

Hoewel dat lijf nu nog wel een beetje tegenpruttelt, het vindt het niet fijn dat het minder en gezondere brandstof krijgt, toch zet ik door met mijn project -10 kg. Mijn lijf zal wel bijdraaien en anders zal ik er eens een hartig woordje met klappen.

Deadline voor dit project: 29 november 2008. Wacht maar... tegen dan is mijn moordlijf gereed!

Binnenpretje

Vrijdag gaat het regenen *brede glimlach*

Kort

Korte nachten, het begint meer regel dan uitzondering te worden.
Zo lang de uren voor de korte nacht op een aangename manier worden ingevuld, heb ik er geen problemen mee om een paar uur minder te slapen. Ik zal dat deze winter dan wel inhalen.
In die zin was de vorige (korte) (veel te korte) nacht het helemaal waard. Herinneringen aan B. en hoe simpel het leven toen was, hoewel ik dat op dat ogenblik niet door had. Zo zie je maar wat de kracht van een liedje kan zijn.

Merci Guy!

Gaan

"Laat u maar eens goed gaan" is een uitdrukking die wij nog al eens bezigen.

Vandaag heb ik deze leuze ter harte genomen. Anderhalf uur heb ik in de gekende boeken/cd/dvd keten vertoefd. Op mijn gemak heb ik eerst de boekenwinkel onder de loep genomen. Daarna waren de cd's en dvd's aan de beurt.
Merkwaardig was wel dat ik in de dvd afdeling niet echt mijn gading vond. Ik wou mezelf trakteren op het eerste seizoen van de overal geroemde tv-serie "The Sopranos", maar de bende maffiosi uit New York was nergens te bekennen. Helaas leken er voor de rest voornamelijk B-films of oude krellen in aanbieding te staan. Gelukkig vond ik er toch nog eentje naar mijn zin aan de kassa.
Resultaat van de buit: 4 boeken (3 ter ontspanning en eentje met een onderwerp van filosofische inslag), 1 cd en 1 dvd.

Kortom: ik heb mij eens goed laten gaan :-)

PS: Geen paniek zusje, er is genoeg over gebleven voor jullie...

Trots

Parkeren aan de Zomerbar op de Ledeganckkaai en te voet naar Kattendijkdok: ongeveer 4 km. Dezelfde afstand nog eens terug, 8 km in heen en weer dus.

Wandelingetje in de stad en met de grootste moeite Grote Markt en omgeving kunnen vermijden: nog eens een kilometertje of 2.

In totaal dus 10 km afgestapt. U bent toch ook trots op mij?

Hoogverraad

Zaterdagavond: pasta al dente gekookt, aubergines gebakken, tonijn uit zijn blik gehaald........
........... over het geheel een flink portie mayonaise.

Gelukkig verstaan de meeste Italianen geen nederlands of ik zou vanaf vandaag persona non grata zijn.

Snel

Onlangs heb ik gedurende meer dan 50km op de autosnelweg mezelf afgevraagd wie ik nu eigenlijk miste.

Ik reed een gezapige 120 km per uur op het rechtse baanvak, zoals het verkeersreglement voorschrijft, en toch bleven de borden langs de kant van de weg me waarschuwen dat als ik te snel zou rijden, ik "hem" of "haar" zou missen.
Na 4 of 5 van zulke borden en enkele keren over de andere baanvakken slingeren, waren me 2 dingen duidelijk geworden:
1/ "haar" wordt vaker gemist dan "hem". Ik vermoed dat mannen dus vaker te snel zullen rijden dan vrouwen.
2/ Vooraleer je door hebt waar deze borden het over hebben, heb je jezelf en de andere mensen op de snelweg al 4 keer in levensgevaar gebracht omdat je allerlei gekken toeren moet uithalen om het bord toch maar te kunnen begrijpen.

70 km nadat ik het eerste bord had gezien, werd me eindelijk duidelijk wie ik nu zou missen. Blijkbaar zit er in de e van "hem" en de a van "haar" 1 of andere bink/babe verborgen. Ik heb hier een glimps van kunnen opvangen toen ik 50 km per uur reed in de bebouwde kom.
Ik vraag me dan in alle eerlijkheid en serieusheid af: mag ik vanaf nu dan minder dan 50km/uur rijden op de snelweg? Want anders blijf ik hem of haar gegarandeerd steeds missen...

Thx

Dank u lieverd voor de fantastische avond!

Thanks for making me smile :-)...

Live vanuit Rome

dEUS: een stukje Antwerpen in hartje Rome.
Woensdag 16 juli 2008: Cavea Auditorium.

Na de openingszin "Siamo di Anversa- Belgio" en een grappige opmerking over de schoenen van de bandleden die ongewoon goed zichtbaar zijn voor het publiek vanop de tribune, kan de show beginnen met "Slow". Mijn 10 jarige zoon was superontgoocheld want had direkt "The Architect" verwacht als opener. Kinderen hè, ze moeten het nog leren om geduld op te brengen....Net als gewoonlijk tijdens de live shows van dEUS hier in Rome, passeren de klassiekers"Instant Street", " Roses", Suds&Sodas, “Theme from Turnpike” the revue, ze kunnen het niet laten om die songs keer op keer weer van op stal te halen ....en ik ben daar altijd reuze dankbaar voor...can't get enough of it too! Hoe dan ook de mannen waren in good shape, ook al was Tom zijn stem niet altijd even stemvast en had Mauro blijkbaar last van een hoestje, hoe dan ook chapeau voor het aangename gezelschap. Het was allemaal redelijk intiem, aangezien het totale publiek uit ongeveer 2000 man bestond en het Auditorium van architect Renzo Piano (zie link www.auditorium.com) absoluut meehielp om deze knusse sfeer op te wekken. dEUS in Rome betekende ook menselijkheid, geen 80000 grote mensenmasse zoals op Werchter, geen horden fans die liggen te drummen, maar spijtig genoeg ook geen merchandising. Hier in Rome behoort dEUS nog tot een "niche ", muziek voor geoefende oortjes en muzikale fijnproevers en lekkerbekken. Vooral Italiaanse 30-somethings die naar Radio Rock luisteren en Rolling Stone lezen, ze kunnen er ook niet aan doen dat hier geen Humo te verkrijgen is, anders zouden ze wel weten wat kiezen. DEUS in Rome was een speciaaltje : het publiek mocht meedansen op het podium, je kon napraten met de bandleden, ja waarom niet samen op de foto, op zo’n momenten ben ik blij dat ik hier woon. Superspeciaal was de cover van „Supernaturally“, was me dat een knaller, een kippevelmoment ondanks de broeierige temperatuur. Nick Cave had die song op 1 juni jongsleden hier in Rome zelf nog met zijn Bad Seeds gebracht, één van de hoogtepunten van hun show en ja ook toen was ik erbij en ik keek er naar….
Note to oneself: niet vergeten STEVEN de TM Assistant te bedanken voor de vriendelijkheid en het geduld om ervoor te zorgen dat zoonlief aan een handtekening zou geraken. Ik heb er niet aan gedacht om een frisse pint of „gelato“aan te bieden om hem te bedanken (shame on me!!!), hoe dan ook volgende keer beter, wie weet als ik nog eens naar mijn thuisbasis vlieg en met een echte Belgische pint kan trakteren…kwestie van de Belgische economie wat te sponseren…
Om de woorden van Tom Barman te gebruiken: MILLE GRAZIE! Complimenti!

la W, de Wilrijkse geit live from the hills of Rome

Some girls get all the luck...

Tis u van harte gegund zenne, maar hier zijn er twee hippe kippen stikjaloers ;-)

The L-Word

Ik ga het hier niet hebben over de gelijknamige televisieserie, maar over een ander L-word, namelijk Losbandigheid. Het is weeral een tijdje geleden sinds we dit woord in onze mond namen, maar ik denk dat gisterenavond perfect onder de definitie van losbandigheid valt.

Wat een rustige en gezellige avond parkfeesten had moeten worden, is ontaard in een waar bacchanaal. Het vroege afsluiten van het concertje en bijhorende toog zorgde er voor dat er laat op de avond nog een fles jenever werd geopend en ook leeggemaakt. En iedereen weet dat als de drank is in de man (of vrouw), dan zit de wijsheid in de kan... Kortom gezegd, ik ben nog maar zelden zo blij geweest om iemand 's morgens te zien vertrekken. Soms kunnen fantasieën maar beter fantasieën blijven, want de realiteit kan er toch niet aan tippen...

Een klein voordeel aan de zware en veel te korte nacht: deze dag zal voorbij gaan en ik zal er maar een deeltje van gemerkt hebben. Ik sta al te popelen om morgen te verwelkomen, want dat wil dan zeggen dat vandaag voorbij is. Ouder worden stoort mij niet zo zeer, maar het zijn de omstandigheden van dit jaar die mij doen verlangen naar 18.07.08.

Verwerking

5 stappen:

• Ontkenning: die is al even gepasseerd. Heeft zich voorgedaan in de vorm van niet willen onder ogen zien dat er een probleem was.
• Woede: doet zich minstens nog 1 keer per dag voor. Meestal bij de gedachte aan hoe snel ik vervangen ben. Waarschijnlijk was de deur nog niet achter mijn gat dicht of de volgende griet stond al klaar. Nog een gedachte die mij kwaad maakt: waarom al die moeite doen om een geschikt verjaardagscadeau te vinden als je toch al weet dat je er niet zal bij zijn.
• Marchanderen: "was ik maar zus of zo" wordt stilletjes aan vervangen door "was hij maar zus of zo"
• Depressie: volgt meestal snel op de woede-aanval. De traanklieren worden nog dagelijks ge-oefend
• Aanvaarding: daar ben ik bijlange nog niet aan toe, spijtig genoeg.

RW 2008

Onverwacht goed: Mika

Love in the mud: Lenny Kravitz

Zwaar teleurstellend: REM

Onverwacht kippenvel: Slayer

Spijtig: Neil Young die een gitaar stuk slaat

Megafeest: Moby

Specialleke: de zanger van The Editors

Krijsende bitch achter piano: Kate Nash

Gewoontjes maar daarom niet minder: Air Traffic & The Kooks

Capriolen in de lichtpaal: The Kaiser Chiefs

Wet Pussy Blues: Grinderman

Absolute climax: dEUS

De enige die ontbraken waren Crowded House om tussendoor 4 Seasons in 1 Day te kwelen...

Mooi

Heel af en toe kan het leven ook mooi zijn...

Een duik in een privé zwembad op een mooie zomeravond zoals vanavond bijvoorbeeld.

Ik ben er zeer dankbaar voor :-)

Ass

"Lichte" wijziging van plannen voor vanavond....

Haircut? Check
Hair shave? Check, check en check
Sexy-kont-jeans? check
2 tetten? Check
Op de juist hoogte? Check
Cleavage? Check
Treuren? Hell no!

Let's kick some ass!!! Blub?!?

Gedrag

Het gaat me goed af, dat vermijdingsgedrag.

De flessen cola in de keuken weten ondertussen wel wat het is om genegeerd te worden. Foto's, cd's, bepaalde kledingstukken zullen een tijdje in de kast blijven liggen, zelfs heel der snelwegen bestaan even niet meer voor mij. Het maakt mijn leven op dit moment net iets gemakkelijker.

Er zijn natuurlijk dingen die iets minder gemakkelijk te negeren zijn, zoals bijvoorbeeld een toilet. Mijn buren zouden nogal snel de mannen in witte jas sturen als ik hen een paar keer per dag zou vragen of ik hun toilet zou mogen gebruiken. Dat is dan maar even verstand op nul zetten en hopen dat ik de komende dagen geen diarree krijg.

Het is op een moment als dit dat het concept van de film Eternal Sunshine of the spotless Mind wel heel aantrekkelijk wordt. Helaas hebben ze nog geen manier gevonden om een selectie in de herinneringen te maken. Want eerlijk gezegd, er is altijd wel een herinnering of 2 waar je aan wil vast houden.

Hoop

Op hoop van zegen vertrek ik binnen een half uurtje richting Brussel voor het eerste examen.
Ik ben niet voorbereid zoals ik het zou willen en zal dus een beroep moeten doen op mijn "bagage", maar ik heb er geen goed gevoel bij.

Tja, eigen schuld, dikke bult zeggen ze dan hè. Wie maakt er nu een einde aan een relatie die niet bestaat als de examens voor de deur staan? Alleen een grote stoemmeling zoals ik natuurlijk.

Pijn - deel 2

Lopen, hollen, puffen, zweten, pijn.

Zalige lichamelijke pijn die de emotionele pijn even wegduwt.
Helaas slaagt deze mentale pijn dubbel zo hard terug als de lichamelijke pijn terug weg is.
Ik denk dat ik begrijp waarom sommige mensen aan zelfmutilatie doen. Ik zal het echter wel bij de lichamelijke pijn van het hollen houden, dat maakt minder litekens.

Pijn

3 vragen:
Wat doe ik verkeerd?
Waarom?
Waarom doet het zo'n pijn?

De week in beeld

Snotter*snif*snotter* Vieze beesten houden feestjes in mijn bovenste luchtwegen. Geen goede start voor eender welke week

Van brave burger naar veroordeelde crimineel, doe het maar op anderhalf uur tijd.
Lichtpuntje: het winnend doek van de Canvas Collectie heb ik toch live kunnen bewonderen.

Lieve collega's: een huis in niet compleet als niet iedereen er is
Shit collega's: schrijft uw dokter gemakkelijk dagen voor? Heb jij ook een schriftelijke verwittiging gekregen omdat je ziek was of telt dat niet voor "jullie"?

We mogen ook al eens lachen, vooral dan met een Hitler die coole ideeën heeft, druppelaars en spuiters en de ergernissen in de supermarkt.

De Nationale bank zegt dat onze koopkracht dan toch gedaald is. Hunnen euro is dan toch gevallen

Positief nieuws: per dag 2 uur hardlopen gevolgd door 1 uur sex helpt een mens in zijn zoektocht naar het goede leven. Volgens mij niet alleen een mens... De vieze beesten vinden dit ook een zeer goed motto. Slechts 1 probleem: om dit te realiseren is de dag 3 uur te kort. Wil Europa misschien eens debatteren over het verlengen van de dagen van 24h naar 27h?

En dan vandaag een goed studieritme gevonden, 3 blzn per 45 minuten en dan 15 minuten pauze. Ook gevonden: ideale studeermuziek blijkt Nick Cave te zijn. Nu nog de druk van de deadline vinden en we zijn vertrokken.

Wijziging

Een kleine aanpassing van mijn verjaardagslijstje:

• een koplamp
• een bumper
• bijwerken van de carrosserie

Een regelrechte kl***zak heeft vanavond tegen mijn auto gezeten en vluchtmisdrijf gepleegd.

Ah ja...

... Nog een tip: zo een grote HD plasma tv en als u zich echt niet kan bedwingen, mag daar altijd een surround systeempje bij...

Groot en duur

Mijn 32ste verjaardag kondigt zich langzaam maar zeker aan en voor zij die nog geen flauw idee hebben met welk groot en duur cadeau (klein en duur ben ik ook bereid te aanvaarden)ze mij een plezier kunnen doen, geef ik hier enkele suggesties:

* iPod Nano Silver 4MB
* USB sticks van 4 of 8 MB
* De dvd "Control" van Anton Corbijn
* Het boek "Hoe schrijf ik een thesis" van Umberto Eco (best even overleggen met mijn mama)
* die mooie ring met bijhorende ketting van bij de juwelier op de Kioskplaats
* een grote en dure verrassing
* een kleine en dure verrassing
* een reis naar de Malediven (met een verlof van een weekje in een warm land ergens in november ben ik ook al content)

Indien ik nog inspiratie vind, laat ik jullie nog wel iets weten :-)

Liefdesverklaring

Eén van de mooiste liefdesverklaringen in de tekst van een lied verwerkt:

Moi, je t'offrirai des perles de pluie
Venues de pays où il ne pleut pas
Je creuserai la terre jusqu'après ma mort
Pour couvrir ton corps d'or et de lumière
Je ferai un domaine où l'amour sera roi
Où l'amour sera loi
Où tu seras reine

Met dank aan de Jacques...

(Ben in een romantische bui, so shoot me)

Lijf

Er is iets mis met mijn lijf en ik weet niet wat! Als ik eet, ben ik zo mottig als een krab, als ik niet eet, heb ik honger. Ik ben moe en mijn hoofd wordt al een paar dagen geteisterd door pijn. Alles zit nochtans op zijn of haar plaats. Hoofd op de romp, armen die er onder hangen. Buiken, heupen en benen, voeten en tenen. Alles netjes op zijn plaats. Ik vermoed dat binnen in ook nog wel alles in de juiste volgorde zit, hoewel ik daar niet helemaal zeker van kan zijn natuurlijk.

En toch... ik voel met niet thuis in mijn eigen lijf. Alsof er iets is dat mijn eigen ik uit mijn lijf wil wegduwen. Het lijkt alsof er kriebelbeestjes onder de huid van mijn benen zitten, wat helemaal geen aangenaam gevoel is. In mijn maag lijkt een onontwarbare knoop te zitten.
Ik weet niet wat het allemaal betekent, maar ik word er verdomd ambetant van! (nog ambetanter dan ik in normale omstandigheden al ben)

*Snif*snif*pwaap*

Ik mis mijn loop-mateke :'-)

Zwaartekracht

Als u zich eens zou vervelen, probeer dit dan eens: http://www.kongregate.com/games/AlejandroG/spin-the-black-circle

Ook leuk als je gewoon eens 5 of 10 minuutjes over hebt.
Vloeken en aanverwanten is toegelaten, je scherm inslaan zou ik niet direct aanraden...

Reclame

Reclamespot van Unicef: Tijdens deze reclamespot sterven er telkens 10 kinderen...

Tja, stop dan met de spot uit te zenden hè!

Uitspraak

Niet roken en toch sterven...

Straf hè!

Vet

Weergave van een gesprek tijdens het medische onderzoek:
Zeer sympathieke assistent: Zou u graag uw vetpercentage willen weten?
Ik: (mijn wat?!?) Excuseer?
Iets minder sympathieke assistent: We kunnen uw vetpercentage meten als u dat wil.
Ik: (zie ik er uit als iemand die haar vetpercentage wil weten???) Nee dank u, ik hoef dat niet direct te weten...
Zeer onsympathieke assistent: Gaat u dan maar op de weegschaal staan, enkel uw gewicht is ook goed.
Ik: (diepe zucht) Als het echt moet...

Voor de rest ben ik kerngezond en wou de dokter mij niet werkonbewaam maken zolang het mooi weer is...

Oef!

Oef, eindelijk zijn zowel de taak voor Gezondheidspsychologie als de scriptie voor Cultuurfilosofie klaar. De deadlines zijn komende week, of ten minste dat dacht ik. Zaterdag wist de prof van cultuurfilosofie te zeggen dat de deadline voor de scriptie op 25 mei ligt. Had hij dit nu niet eerder kunnen zeggen?!? Nu ja, heel erg is dit niet natuurlijk. Het betekent dat ik deze week iets meer ademruimte heb om de rest van de scriptie wat beter uit te werken en een titel te verzinnen (zeer belangrijk naar het schijnt).

Een dode, een kwaaie portugees en 2 uur vertraging

Het lijkt het begin van een slechte mop, maar het is de samenvatting van mijn vlucht Lissabon-Brussel van vandaag.

Normaal gezien vind ik vlieg vervelend, in de zin van dat het booooring is. Iedere luchthaven is hetzelfde, dezelfde winkels waar je nog last minute souvernirs kan kopen of waar de mensen met een iets ruimere portomonee zich eens goed kunnen laten gaan in de luxe winkels. Alle vluchten trekken ook op elkaar: te weinig plaats, de snacks en het drinken kosten stukken van mensen en de veiligheidsinstructies zijn de laatste 20 jaar niet meer gewijzigd. Wie dus regelmatig vliegt, kent die wel van buiten.

Vandaag was het een beetje anders. Na 20 minuten vliegen wordt er plots omgeroepen of er een dokter aanwezig is. Blijkbaar was een meneer die enkele rijen voor mij zat onwel geworden. Er was een dokter aanwezig, of toch ten minste iemand met kennis van medische zaken. Er wordt met de meneer gebabbeld, hij krijgt een zuurstofmaskertje, alles lijkt in orde. Ik had die mens nu wel al aan de gate zien zitten en het leek mij dat hij zijn houdbaarheidsdatum al lang had overschreden, maar dat wil niets zeggen natuurlijk. Hij leek zelfs een beetje om Bompa van Antwerpen in beter tijden. Misschien dat ik mij hem daarom nogal goed kon herinneren. De piloot kondigt aan dat hij terug zal vliegen naar Lissabon omdat die meneer blijkbaar nogal dringende medische hulp nodig heeft. Begrijpelijk, het was nog dik 2,5 vliegen en dat wil je iemand die een hartaanval of iets dergelijke doet, niet aandoen.
Terug geland stonden de paramedici al te wachten, de meneer krijgt een infuus, alles lijkt in orde. Tot er een portugees begint te roepen en tieren in zijn gsm. Heel het vliegtuig mocht meegenieten ware het niet dat je van portugees geen sikkepit begrijpt. De man in kwestie kaffert de stewardessen, de piloot en het grondpersoneel uit, gelukkig blijven zij kalm en halen er de politie bij. De man en zijn compagnon worden vriendelijk doch dringend verzocht om het vliegtuig te verlaten en dit onder politiebegeleiding. Even dacht ik nog dat die man zijn tweeloop of uzi zou boven halen en iedereen zou neermaaien, maar dat was gelukkig niet het geval.
2 minuten later kondigt de piloot aan dat de meneer het uiteindelijk niet gehaald heeft (slik) en dat er nog allerlei administratie moet worden ingevuld. Ruim 2 uur na het oorspronkelijk vertrekuur kunnen we dan toch richting Brussel vertrekken.
Het is natuurlijk vervelend als je vlucht wordt vertraagd, maar dat oud meneertje heeft er ook niet om gevraagd om op dit moment onwel te worden.

Twas een beetje een domper op wat voor de rest een fantastisch lang weekend was, maar de geluidsopname van Os Corvos maakt veel goed!

Lang/kort

Neen, mijn broek is NIET te lang!
Ik ben alleen maar te kort...

Mysterieus

Niet alleen werkt god in mysterious ways, ook de Belgische Staat en meer bepaald de Federale Overheidsdienst Financiën heeft een werkwijze die mij het petje te boven gaat.

Onlangs kreeg ik een vriendelijke brief van de de behulpzame mensen van de sector Direct Belasting waarin men mij attent maakte op het feit dat ik nog een openstaande schuld had bij de hen en dat die zou worden afgetrokken van mijn teruggave op het einde van deze maand.

Ik was eerlijk gezegd wel een beetje verbaasd over deze schuld. Ik weet wel dat ik regelmatig te laat betaal, maar ik betaal wel.
Toen ik wat verder las, was mijn verbazing helemaal compleet. De openstaande schuld bedragt 0,10€ (TIEN EUROCENT dus).
Een brief met de post versturen kost 0,52 €, de 15 minuten werk die in het opstellen, printen, vouwen en in een envelop steken van deze brief, kosten ook wel wat. Rentabiliteit is dus 0,0.
En dan verschieten de mensen er van dat Vadertje Staat een grote schuldenberg heeft.

Zou ik nu de suggestie van Kriss volgen en een spreidingsplan aanvragen voor het betalen van deze schuld?

Te laat

Normaal gezien klokvast, maar deze keer 4 dagen te laat.
4 dagen van spanning, twijfel en vooral de vraag "Wat als....?"
Vrijdag werd ik uit mijn spanning verlost.
Langs de ene kant opluchting, langs de andere kant ook wel een beetje teleurstelling.

Misleiding

Chocoladeliefhebbers en -hebsters in België en Italie: Verenigt U!!!

Wij zijn misleid geworden door Fijn Eten die ons een heuse stad gemaakt uit chocolade had beloofd. En dit nog wel tijdens het weekend van 12 april in Antwerpen. Na een kleine controle op de website van Côte d'Or blijkt dat hun chocolade dorp pas op 10 en 11 mei zijn tenten in Antwerpen zal opslaan.

Dit misleidend gedrag van deze snoodaard kan en mag niet ongestraft gelaten worden. Ik roep u dan ook allen op een gepaste straf te bedenken. . De 3 origineelste straffen zullen uitgevoerd op een datum die nog overeen te komen is. Zelf had ik gedacht om Fijn Eten vast te binden op een stoel en voor zijn neus een pannenkoek met Nutella smakelijk te verorberen. Laat uw fantasie gerust de vrije loop...

mmmmmmm

Chocolade cake met stukjes chocolade in en overgoten met een laagje chocolade...

Collega's die jarig zijn, I love them!

Looking for a life for me and
I'm looking for a life for you and
I'mTalking to myself again and it's
So damn cold it's just not true and
I'm walking through the rain
Trying to hold on waiting for the train and
I'm only looking for what you want but it's
Lonely here and I think you knew and
I'm waiting
And I wait in vain

Prijs

Jep, 1 uur na het eten van het 4de potje Activia had ik weeral prijs. Gelukkig was de pot nabij... Voor mij geen Activia meer in de nabije EN verre toekomst. Ik hou van mijn transit (*armbeweging*) zoals hij is.

Actief

Iedereen kent wel de reclame voor Activia van Danone. Dit yogurtje zou er voor zorgen dat je transit (als je dit woord leest moet je een vloeiende beweging met je hand ter hoogte van je buik maken, liefst van boven naar beneden, om aan te tonen over welke transit het nu juist gaat) vlotter gaat dan ooit te voren. Je voelt je nooit meer opgeblazen, je hoeft nooit meer de knop van je broek los te maken. Als je maar elke dag zo een yogurtje eet.

Zoals het een redelijk verstandig mens betaamt, weet ik dat de meeste reclames bedrog zijn. Activia zorgt niet voor een vlotte transit (*armbeweging*), maar is een regelrecht laxeermiddel!!!

Activia - potje 1: geen lichamelijk reactie opgemerkt

Activa - potje 2: enkele dagen na potje 1 en in combinatie en een wel zeer rijpe appelsien. Anderhalf uur na het eten van het potje beginnen mijn darmen te broebelen en te verkrampen. Ik haast mij door de supermarkt, hopende dat er niet veel volk aan de kassa staat om vervolgens naar huis te sprinten en net op tijd op het toilet te zitten voor een onvervalste lading spetterpoep. Zou dit aan nu aan de Activia liggen of ligt het aan de appelsien?

Activia - potje 3: 1 dag na potje 2, geen appelsien en hetzelfde resultaat. Dit kan toch niet langer toeval zijn?

Potje 4 is voor deze middag, ik ben eigenlijk wel benieuwd wat er ditmaal zal gebeuren. Ik hou jullie op de hoogte of er een spetterende finale aan vast hangt of niet.

Voorlopige moraal van het verhaal: ik eet geen Activia meer als ik weet dat ik binnen de daaropvolgende 2 uur geen toilet binnen handbereik heb. Het is natuurlijk wel handig als je snel enkele kilootjes kwijt wil of als je al enkele dagen geconstipeerd bent (idee: Activia meenemen naar RW).

Na het laatste potje deze middag, mogen ze Activia steken waar het zonlicht niet schijnt (lang zal het daar niet blijven zitten), mijn transit (*armbeweging*) is van nature vlot genoeg en hoeft niet per se vlotter te gaan.

Voorstel

Aangezien ons klimaat helemaal paraplu is, zou ik het volgende willen voorstellen:

• I'm dreaming of a white Easter
• Rudolf the red-nose Easter bunny
• Jingle Eggs

Het is des mensen om succes aan zichzelf toe te schrijven en falen aan anderen.
Als je je hand in eigen boezem steekt, zal je moeten toegeven dat je je hier ook al eens schuldig aan maakt, zelfs al is het onbewust.

Als ik dit principe door trek naar relaties tot anderen, zou het logisch zijn als ik een succesvolle, ofwel ook een gelukkige, relatie aan mijn eigen inspanningen toeschrijf. Als de relatie (welke soort relatie dan ook) toch niet werkt en mij dus ongelukkig maakt, is het de fout van de andere partij.
Vreemd genoeg, als ik mijn relaties van de afgelopen jaren bekijk, kom ik in de meeste gevallen tot een andere conclusie.
Ik schrijf het falen van een relatie niet toe aan de andere, maar aan mezelf. Ik geef mezelf de schuld dat ik niet mezelf en de tegenpartij gelukkig kan maken.
Hoewel ik weet dat de andere mij ongelukkig maakt, is het voor mij duidelijk dat ik mezelf eigenlijk ongelukkig maak. Ik heb altijd gedacht dat je zelf voor je eigen geluk moet zorgen en bijgevolg dat je dus ook voor je eigen ongelukkig-zijn zorgt. Als een relatie mij dus ongelukkig maakt, is het mijn schuld. Ik heb uiteindelijk de mogelijkheid om te kiezen: blijf ik ongelukkig of wandel ik er van weg.
Het is een vicieuze cirkel. Zo lang ik niet durf erkennen dat een fractie van mijn gelukkig-zijn ook wel eens zou kunnen afhangen van iemand anders, zal ik altijd blijven wegwandelen.
Nu nog een manier vinden om deze cirkel te doorbreken...

Gevoel

Ik heb het gevoel dat ik weg zak in een bodemloze put en er niet uit geraak.
Mijn benen zijn als elastiekjes, hoe hard ik ook probeer te trappen, ze bewegen niet en ik zak altijd maar dieper weg. Mijn vingers krab ik kapot op een ruw wand zonder houvast.
De mensen die mij het dichtst aan mijn hart liggen, staan rond deze put en lachen mij uit. Ze zeggen dat het mijn eigen schuld is.
En weet je wat? Ze hebben gelijk. Het is mijn schuld. Mijn domme schuld. Ik weet wat ik moet doen, maar heb de moed niet om het te doen, maar ook niet het geduld om de rit uit te zitten.
Kan iemand mij zeggen waar de nooduitgang is?

Verliefd

Ik ben verliefd. Ik beken, ik steek het niet meer onder stoelen of banken. Tot over mijn oren verliefd. Zaterdagnacht is de vonk definitief overgeslagen, hoewel ze al langer aan het smeulen was.

Het begon allemaal op een mooie winterdag in januari 1996. Daar start ons verhaal, maar het was een schuchtere start. Heel lang heb ik de relatie op afstand gehouden, er waren andere spelers in het spel.

Sinds 2 jaar is het contact steeds intensiever geworden. Het ging niet altijd van een leien dakje, we hebben meer dan eens op elkaar gevloekt. We leren elkaar beter kennen, zien niet alleen maar elkaars goeie kanten, maar ook de minpunten. Dit maakt het allemaal des te boeiender. Het leven is een avontuur en af en toe moet je al eens een zijstraatje durven nemen.

Nu wil ik me niet meer verstoppen, ik zou het over de daken willen schreeuwen.
Ik daar willen zijn waar mijn lief zich bevindt, daar willen wonen waar mijn lief zich bevindt.
Aan de anderen zou ik nog dit kwijt willen: het is niet omdat ik nu verliefd ben geworden op een ander dat ik jullie ooit zal vergeten. Jullie krijgen ook een speciaal plaatsje in mijn hart, maar vanaf nu staat Brussel toch wel op de eerste plaats. Voorlopig toch, want niks is voor eeuwig.

ex machina

Ondanks de inspanningen van verkrachte eenden, zelfs van eenden die niet zouden meegaan (dank u Tim, u bent een echt hunk, heb ik van “horen-zeggen”), zijn we er toch niet in geslaagd om tickets voor dEUS in Leuven te bemachtigen. *Zucht*
Gelukkig is er nog de wei en in het slechtste geval hangt er een vliegtuigticket richting Rome aan vast…

Vechten

Hoe lang duurt het nog voor de boel in mijn hoofd ontploft?

Ik ben geen vechtjas. Nooit geweest en zal het hopelijk nooit worden.
Over het algemeen durf ik van mezelf zeggen dat ik een vrij evenwichtig mens ben, hoewel sommige onder jullie daar anders over zullen denken. Ik kan meestal goed rationaliseren en relativeren. Of ten minste, ik probeer dat toch.
De laatste 2-3 jaren heb ik echter het gevoel dat er een deel van mij probeert te ontsnappen. Het is deel van mij dat geregeerd wordt door woede. Dit is geen gewone kwaadheid meer, dit is regelrechte agressieve en allesvernielende woede. Eerlijk gezegd heb ik zelf ook serieus schrik voor het moment dat dit alter ego zijn weg naar buiten vindt. Ik weet waartegen het zich richt, maar ik kan mezelf er niet toe brengen om het een stukjes en beetjes los te laten. Ik vrees dat als ik 1 keer de stop er uit trek, alles er onder hoge druk zal uitspuiten en de gevolgen zullen niet te overzien zijn. Gevolgen waar ik liever niet aan denk, gevolgen die ik nu nog niet onder ogen wil zien.

Where is the love

The Black Eyed Peas zongen het al enkele jaren geleden, maar ik begin het mij toch ook stilletjes aan af te vragen.



Wat is er mis met een man die zijn vriendin naar huis volgt zonder dat ze er om vraagt? Gewoon omdat hij liever met haar naar huis gaat dan alleen op café te zitten.
Wat doe ik fout als ik iets wil doen voor iemand die ik graag zie zonder dat dat een voordeel voor mij oplevert?

Liggen mijn verwachtingen dan werkelijk zo hoog als ik verlang naar de zekerheid van het weten dat mijn lief niet iedere griet die passeert zal meepakken alleen maar voor de sport?


Ik ben realistisch en volwassen genoeg om niet meer in eeuwige liefde te geloven. Niemand weet hoe je zal evolueren in de komende decennia en hoe sterk de relatie zal zijn om de onafwendbare stormen te overleven. Je kan niet beloven dat je voor eeuwig en 3 dagen iemand graag zal zien, dat is een belofte die je niet kan na komen. Maar ik kan wel hier en nu zeggen dat ik iemand graag zie en dat iemand anders me niet interesseert.


Noem me gerust naïef en romantisch, maar ik vind niet dat mijn verwachtingen zo ongeloofelijk hoog zijn dat ze niet na te komen zijn. Ik verlang geen eeuwigheid enkel een kleine zekerheid hier en nu.

Groen

Iedereen heeft wel eens last van het kleine groen beestje dat luistert naar de naam jaloezie. Ik dus ook en in 1 adem zeg ik er bij dat ik daar niet trots op ben.

Ik zal zelden jaloers zijn op materiële dingen. Hoogstens zal ik denken "Doemme, ik wou dat ik dat ook had", maar ik besef tegelijkertijd ook wel dat ik niet mag klagen met wat ik wel heb en mij dus niet moet blind staren op wat ik niet heb.
Anders zit het als mijn jaloezie volgt uit de wetenschap dat ik gekwetst zou kunnen worden. Dan klap ik dicht, ik neem afstand, ik sluit mij af voor de persoon die mij zou kunnen kwetsen. Niet de beste reactie, ik weet het wel, maar een overlevingsinstinct. Als ik dan achteraf gerustgesteld word, voel ik mij een domme gans vanwege die reactie. En ik voel me nog dommer als ik merk bij mezelf dat ik jaloers was op iemand die ik eigenlijk wel tof vind of dat ik misschien wel op de verkeerde persoon jaloers was.

Over het algemeen kan ik mijn jaloezie redelijk goed verbergen. Ik vind dit zo een slechte eigenschap dat ik niet wil dat iemand het ziet. Als het dan toch gebeurt, dan voel ik me betrapt, bekeken, in mijn blootje gezet (figuurlijk dan). Ik zou dan achteraf een aantal dingen kunnen zeggen ter verdediging, maar dat heeft dan nog weinig zin denk ik. Het kwaad is dan al geschied.

Zelfreflectie, het is een plezante hobby waar nooit een einde aan komt...

Slik

Porno actrices slikken. Gisteren heb ik ook geslikt, zij het dan in de figuratieve zin.
Wat ik dacht een gemakkelijk vak te zijn, is net iets anders uitgedraaid. De cursus is 193 blzn dik. Je mag daar dan wel 4 blz inleiding en 3 blz inhoudstabel aftrekken (kga niet zeggen wie dat ook mag doen, anders denken jullie nog dat ik iets te kort kom), maar het blijft dan toch nog wel een klepper. Een kleine aanpassing van het lettertype heeft er bovendien voor gezorgd dat er nog eens bijna 40 blz af mogen. Komt nog eens bovenop dat we heel de cursus van a tot z moeten kennen en niet 1 onderwerp er uit mogen nemen om examen over af te leggen. Ik heb zo het donkerbruine vermoeden dat dit allemaal dik tegen de sjokkedijzen is van de criminologen en advocaten in spe die in Hedendaagse Cultuurfilosofie gemakkelijke puntjes zagen.

Februari is bijna voorbij en ik moet dringend terug in een studieritme geraken. Gisteren toch al een kleine basis gelegd voor de paper over Richard Rorty en vandaag start ik met mijn dagboek voor Gezondheidspsychologie.
Ach ja, kzal der wel geraken en anders kan ik mezelf niet het verwijt maken dat ik het niet heb geprobeerd!

Nationale Meneer

Deze morgen hoorde ik een hoge meneer van de Nationale Bank zeggen dat de verhoogde prijzen misschien wel onaagenaam zijn voor de Belg, maar zeker niet ondraagbaar voor de meesten. Door de belastingverlagingen van de vorige regering valt het verlies aan koopkracht nog wel mee.

De prijzen voor voedingswaren zijn de afgelopen 2 jaar met 12% gestegen in de supermarkten. Hoewel mijn bruttoloon gedurende diezelfde periode met 6%, is mijn nettoloon met 2% gedaald. Belastingverlaging, hoezo? Vermindering van koopkracht? Absoluut!

Die nationale meneer verdient waarschijnlijk het 5-voudige van wat ik per maand op mijn rekening gestort krijg en hij voelt de prijsverhogingen dus ook niet zo hard. Naar mijn gevoel mag hij dan ook geen algemene uitspraken doen over zulke dingen.

Ik weet wel dat ik niet mag klagen: ben in relatief goede gezondheid, heb een dak boven mijn hoofd en kan zelfs maandelijks nog wat sparen, maar het is en blijft toch de eindjes aan elkaar knopen op het einde van de maand.

Vandaag

Vandaag, en enkel en alleen vandaag, wil ik in Saudi Arabië wonen... Daar is Valentijn ten minste verboden!

Mijmeringen

Tijdens mijn zoektocht naar mijn woordenboek Nederlands-Engels op zondagavond, vond ik een heleboel foto's uit de oude doos. Het woordenboek kon me heel even gestolen worden en ik heb een toch door Memory Lane gemaakt. Foto's van mezelf tussen 0 en 18 jaar, foto's van mensen die al lang niet meer leven of foto's van mensen die nog wel leven maar die ik al meer dan 20 jaar niet heb gezien. Ben zelfs liefdesbrieven van mijn allereerste "echte" lief tegen gekomen.
Als ik die foto's zie, zou ik kunnen denken "vroeger was toch alles beter en simpeler", maar niets is eigenlijk minder waar. We vergeten alleen dat ons leven toen ook gecompliceerd was en we onthouden enkel de goei dingen.
Het was vroeger niet beter, het was gewoon anders (en ik had minder rimpels toen).

:-(

Het verdict is dus gevallen en ik kan jullie zeggen dat ik niet tevreden ben. Helemaal niet tevreden.
Psychologie wist ik dat ik daar ondermaats had gepresteerd. Geschiedenis der godsdiensten daarentegen was niet super fantastisch, maar in mijn ogen toch wel een 10 waard en geen 9.

Dit zijn de punten op een rijtje (dit spaart mij een stuk of 4 smsjes):
- Psychologie: 6
- Geschiedenis der Godsdiensten: 9
- Ethiek: 15
- Politicologie: 18

2 dingen die ik eigenlijk al wist, komen hier naar voren:
1) 4 vakken op 1 semster is te veel. Tenzij ik een wilde weldoener vind die in mijn onderhoud kan voorzien, zal ik mij in de toekomst beperken tot maximum 3 vakken per semester.
2) Politiek en ethiek zijn blijkbaar meer my cup of tea (eigenlijk wist ik dit al een jaar of 15, sinds leerkracht uit de middelbare school mij aanraadden om de politiek in te gaan of ik een afstudeerprijs won voor een eindwerk over 1 of ander ethisch onderwerp won)

Ik geef toe, ik ben zwaar teleurgesteld in mezelf. De verleiding om te stoppen is zeer groot, ik zal er nog eens zeer hard over moeten nadenken.

Er zijn zo van die dagen....

...dat ik gewoon niet wakker wordt.
Shampoo op mijn washandje, tandpasta om mijn haar te wassen en een tas thee in de ijskast zoeken.

Het was mij al heel snel duidelijk, ik had nog in bed moeten liggen...

Meter

1 meter = 100 centimeter = 1000 milimeter
Maar er zijn meters die oneindig veel verder strekken, oneindig veel langer duren.

Vandaag werd ik officieel gevraagd om meter te worden van het eerste kindje van Sanne en Kriss.
Ik kan niet beschrijven hoe gelukkig dit mij maakt, hoe vereerd ik ben, hoe trots ik nu al ben op kleine Babouche of kleine Kwatta. Daarvoor schieten woorden te kort.
Het enige dat ik kan zeggen, is dank u voor het vertrouwen.

Spijtig wel dat bepaalde mensen er niet waren om dit moment met mij te delen.

Censuur

Wie denkt dat censuur in België anno 2008 niet meer bestaat, moet nog maar eens denken.

CD&V'er Ludo Helsen, een man die toch de sexuele revolutie in de jaren '60 als actieve mens heeft meegemaakt, vindt het nodig om de tentoonstelling rond de Fenomenale Feminatheek van Louis Paul Boon te schrappen. Zogezegd omdat het "artistieke gehalte" ondermaats is en deze collectie zedige en minder zedige vrouwenfoto's eerder thuis hoort in een literair museum dan in het Museum voor Fotografie.

Ik vind dit schandalig! Wie denkt Dhr. Helsen wel dat hij is, dat hij voor de rest van de bevolking mag beslissen wat artistiek ondermaats is en wat wel geschikt is voor onze gevoelige zieltjes???
Waar gaat de wereld naar toe als hypocriete katholieken gaan beginnen met zich te bemoeien wat er in musea mag getoond worden en wat niet?
Dit is een eerste stap, de volgende is dat bepaalde boeken niet meer verkocht mogen worden. Daarna is de muziek aan de beurt, er zullen enkel nog maar cd's met gregoriaanse gezangen en toespraken van de paus. Vergeet ook niet de cinema: enkel nog maar brave films, waarin niet gevloekt wordt en er zeker geen tetten in te zien zijn, laat staan een volledige sex scène.
Ik geef Stefan Brijs 200 % gelijk dat hij de Provinciale Prijs voor Letterkunde weigert om deze reden.

Beste politiekers, hou u eens bezig met het land te besturen en niet met het controleren van de burgers. Wij zijn perfect in staat om zelf te beslissen wat we mooi, lelijk of artistiek verantwoord vinden. En diegene die dat niet zelf kunnen beslissen, zullen ook nooit de moeite doen om naar zulke tentoonstelling te gaan kijken. Zij blijven liever mindless in hun zetel naar VTM gapen.

Voorbij

Het is weer voorbij, die mooie zomer... Welke mooie zomer???

Nee hoor, de eerste examenperiode van dit academie zit er voor mij op. Conclusie: 4 examens is gewoon te veel voor een full time werkende mens. Zoals een medestudente zei: "het moet nog plezant blijven". Uiteindelijk doe ik dit alleen maar voor de lol, alhoewel ik me de afgelopen wel dikwijls heb afgevraagd waarom ik dit mezelf aandoe.

Nog ongeveer anderhalve week wachten en ik heb de resultaten. Ik gok op een 7 voor Psychologie, 2 x een 10 en een 14.
In afwachting van dit verdict, gooi ik me de komende 2 weken terug op het sociale leven. Zo geraak ik misschien van mijn schuld gevoel af dat ik enkele vrienden serieus heb verwaarloosd in de voorbije 2 maanden. Bij deze al: sorry hè mannen ;-)

Onrust

Ik wil weer eens weg, weg, weg.
Mijn leven over een totaal andere boeg gooien. Ander werk, andere stad, ander land. Of gewoon alles opgeven en de wereld rondtrekken.
Tot ik me weer realiseer dat ik dat allemaal gewoon niet durf.

Het is land geleden, maar ik voel de onrust in mij weer eens de kop op steken.

Oei

Wegens te hard voor mijn medemens, heb ik het vorige bericht over deredactie.be verwijderd.

Een welgemeende sorry aan iedereen die ik hierdoor gekwetst heb.

Bazen

Soms zijn bazen nog de kwaadsten niet. De mijne heeft alleszins deze week al goede punten bij mij gescoord door er op aan te dringen dat een interne cursus moest verzet worden omdat ik examen moest gaan afleggen.
Het voelt fijn aan dat je baas zo achter je studies staat...

Langs de andere kant zijn er dan weer de mindere kantjes van sommige collega's. Iemand in een vertrouwensfunctie die duidelijk niet weet welke informatie ze voor zichzelf moet houden. Een andere collega die deze informatie gebruikt in wat lijkt op een poging om jaloers te maken.
Vrouwen! *zucht*

Zot

Wie gaar er nu met dit guur winterweer 2 dagen na elkaar lopen? Door regen, wind en kou... Wij dus!
Geen winterstop voor ons. Het vooruitzicht op een strak en afgetraind lijf houdt ons recht.

Ach ja, dat lichaam is mooi meegenomen, maar het is me veel meer waard om gedurende 20 minuten even te stoppen met piekeren en mijn kas op te fretten uit onzekerheid. Het is uiteindelijk alleen maar in de film dat Casanova kiest voor the girl next door (die er nog altijd 1000x beter uit ziet als ik). In het echte leven gebeurt dit niet.

Eenvoud

Soms is eenvoud zo mooi dat het je gewoon naar de keel grijpt...

http://www.youtube.com/watch?v=bWA8hw2d2DM
http://www.youtube.com/watch?v=jc3ZAs17uAg

Let niet op de filmpjes, maar luister naar de muziek en laat je meevoeren...